Metatheatre at Stanisław Ignacy Witkiewicz Theater in Zakopane. Ethnography of the organization

The subject of thesis is the analysis and description of organization culture of the Stanisław Ignacy Witkiewicz Theater in Zakopane from the perspective of its participants, based on literature and conducted anthropological field research. I describe processes of constructing social reality in the variety manifestations of culture interpreted by theater creators during everyday interactions. I pay particular attention to the work of Stanisław Ignacy Witkiewicz as the Theaters' Mentor, as well as to the phenomenon of Metatheatre - as a type of communication linked with the theater in the meaning of organization and as a type of theatrical communication. I try to answer the following questions: how does the management of this particular theater institution look like in the context of humanities management, what are the unique values ​​of the St. I. Witkiewicz Theatre and how is it possible to successfully manage an institution in inconvenient cultural conditions of the local community of Zakopane.Studying humanistic approach in management gave me a chance to get to know the organization from a completely different perspective, which is not often presented in models and solutions of specialist university literature. Thanks to this approach and conducted observations, I identified the identity of the organization, which consists of the identity of its participants. A case study required long-term and intensive observation, which directed me into conclusions. The cultural institution that I described in my thesis is a place that requires reflection and stopping in the everyday "run". The task I wanted to complete, by using ethnography as a research method, was to prove that performing an artistic mission - even this considered as niche - is possible everywhere and always, but with great support of management mechanisms. Witkacy's theater as an organization is open to social change, does not adapt to the momentary trends that could bring potential gains. In addition, it is made up by people with passion, ideas and belief that the art of creation is worth for the art itself.The essence of my considerations is also the role of myths and metaphors in the Theater and the tools that create them. My research was based mainly on direct observation. The research was embedded in an interpretative paradigm, and I also tried to record all of my findings. In order to collect the information required to my thesis, I had to conduct series of unorthodox interviews with the staff of the Theater, as well as with the individual persons who had contact with the Theater and Stanisław Ignacy Witkiewicz legacy.

Tematem pracy jest analiza i opis kultury organizacji Teatru im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Zakopanem z perspektywy jej uczestników, na podstawie literatury i przeprowadzonych antropologicznych badań terenowych. Opisuję procesy konstruowania rzeczywistości społecznej w przejawach kultury interpretowanych przez twórców teatru podczas codziennych interakcji. Zwracam szczególną uwagę na twórczość Stanisława Ignacego Witkiewicza jako Mentora Teatru, a także na zjawisko Metateatru – jako właściwość komunikacji przypisanej teatrowi w sensie organizacji, a także jako właściwość komunikacji teatralnej. Próbuję odpowiedzieć na pytania: na czym polega zarządzanie konkretną instytucją teatralną w kontekście nurtu humanistycznego, jakie są unikatowe wartości Teatru im. St. I. Witkiewicza i jak z powodzeniem udaje się takiej instytucji funkcjonować w niedogodnych dla kultury warunkach społeczności lokalnej miasta Zakopane. Kierunek zarządzania humanistycznego dał mi szansę poznania organizacji z zupełnie innej perspektywy, która często nie jest przedstawiana w modelach i rozwiązaniach specjalistycznej literatury uniwersyteckiej. Dzięki temu kierunkowi i wywiadom poznałam jako badacz tożsamość organizacji, na którą składa się tożsamość jej uczestników. Studium przypadku zakładające długotrwałą i intensywną obserwację pozwoliło mi wyciągnąć istotne wnioski. Instytucja kultury, którą opisałam w swojej pracy, to miejsce wymagające refleksji i zatrzymania się w codziennym „biegu”. Zadaniem którym chciałam spełnić używając etnografii jako metody badawczej było udowodnienie, że pełnienie misji artystycznej – nawet tej niszowej - jest możliwe wszędzie i zawsze, jednakże z dużą pomocą mechanizmów zarządzania. Teatr Witkacego jako organizacja, jest otwarty na przemiany społeczne, nie dostosowuje się do chwilowych trendów, które mogłyby przynieść potencjalne zyski. Ponadto tworzą go ludzie z pasją, ideami i wiarą w to, że warto tworzyć dla samej sztuki.Istotą rozważań jest również rola mitów i metafor w Teatrze oraz narzędzia, które je kreują. Poszukiwania zostały w dużej mierze parte na obserwacji bezpośredniej, a badania osadzone w paradygmacie interpretatywnym. Praca została napisana metodą etnograficzną na podstawie badań indukcyjnych i wpisuje się w nurt badań jakościowych. Niezbędnym do uzyskania pożądanych informacji, było przeprowadzenie niestandaryzowanych wywiadów z pracownikami Teatru, a także indywidualnymi osobami, które miały styczność z Teatrem oraz twórczością Stanisława Ignacego Witkiewicza.