Tytuł pozycji:
The burnout and work-home relationship among nursing staff employed in intensive care units.
Background: The nursing profession group is especially exposed on burnout in view of provision of social services and close contacts with people. Burnout is defined as psychological emotional exhaustion syndrome, depersonalization and reduced sense of personal accomplishment,which can occur in people, which work with other people in a certain way. The problem of balance between personal and professional life is becoming increasingly object among researchers.Aim: The aim of study was to present the relationship between burout and home-work relationship among nurses employed in intensive care units.Materials and methods: To achieve an aim was used diagnostic survey method, research technique was questionnaire. Research tools have served two standardized questionnaire: SWING interaction work-home and MBI-HSS-Polish and author's questionnaire. In addition used selected scientific articles and scholarly texts making an analysis literature. The study group was 100 nurses employees in intensive care units.Results and conclusions: The level of burnout was assessed according to 3 components: cynicism, professional satisfaction and emotional exhaustion. It established,that marital status has an influence on value of cynicism, but it doesn't affect professional satisfaction and emotional exhaustion.Having children under 5 years old doesn't affect on burnout. The economic situation has an impact on the 1 composition of burnout, the worse economic situation the higher emotional exhaustion. Lenght of work in the intensive care unit, shift system of work, additional place of employment haven't effect on burnout. Individual dimensions burnout have a connection with subscale of interaction home-work,work-home.
Wstęp: Grupa zawodowa pielęgniarek jest szczególnie narażona na wypalenie zawodowe ze względu na świadczenie usług społecznych oraz bliskie kontakty z ludźmi. Wypalenie zawodowe definiowane jest jako psychologiczny zespół wyczerpania emocjonalnego, depersonalizacji oraz obniżonego poczucia dokonań osobistych, który może wystąpić u osób, które pracują z innymi ludźmi w pewien określony sposób. Problem równowagi pomiędzy życiem osobistym a praca zawodową staje się coraz większym obiektem zainteresowań wśród badaczy.Cel: Celem badań było przedstawienie związku pomiędzy wypaleniem zawodowym a relacją praca-dom wśród pielęgniarek/pielęgniarzy zatrudnionych w oddziałach intensywnej terapii medycznej.Materiały i metody: Aby osiągnąć cel posłużono sie metodą sondażu diagnostycznego, technikę badawczą stanowiła ankieta. Za narzędzia posłużyły dwa wystandaryzowane kwestionariusze: SWING interakcji praca-dom i MBI-HSS-Polish oraz autorski kwestionariusz ankiety. Dodatkowo posłużono się wybranymi artykułami naukowymi oraz tekstami naukowymi dokonując analizy piśmiennictwa. Grupę badaną stanowiło 100 pielęgniarek/pielęgniarzy zatrudnionych w oddziałach intensywnej terapii.Wyniki i wnioski: Poziom wypalenia zawodowego wśród badanych został oceniony wg 3 składowych: cynizm, satysfakcja zawodowa oraz wyczerpanie emocjonalne. Ustalono ,że stan cywilny ma wpływ na wartość cynizmu, natomiast nie wpływa na satysfakcję zawodową oraz wyczerpanie emocjonalne. Posiadanie dzieci poniżej 5 roku życia nie ma wpływu na wypalenie zawodowe. Sytuacja ekonomiczna ma wpływ na 1 składową wypalenia zawodowego, im gorsza sytuacja ekonomiczna tym wyższe wyczerpanie emocjonalne. Staż pracy w oddziale intensywnej terapii, system zmianowy pracy oraz dodatkowe miejsce zatrudnienia nie mają wpływu na wypalenie zawodowe. Poszczególne wymiary wypalenia zawodowego mają związek z podskalami interakcji dom -praca, praca-dom.