Molecular emission analysis around low-massive protostars with IRAM submillimetre telescope

Na początkowych etapach powstawania gwiazd protogwiazdy są głęboko zanurzone w gęstych otoczkach, przez co nie możemy bezpośrednio obserwować ich promieniowania widzialnego. Spektroskopia podczerwona pozwala badać wypływy molekularne unoszące się nawet na odległości rzędu 1 000 -10 000 j.a. od centralnej protogwiazdy. W swojej pracy badam rozkład przestrzenny emisji linii CN 1-0, HCN 1-0, H13CN 2-1, H13CN 1-0, CS 3-2 oraz C34S 3-2 w obłoku molekularnym w Ogonie Węża uzyskanych za pomocą submillimetrowego teleskopu IRAM 30m. Pod wpływem fotonów UV następuje rozpad molekuły HCN, w wyniku czego powstaje CN. Z tego powodu stosunek linii CN/HCN jest dobrym wyznacznikiem promieniowania ultrafioletowego wokół mało masywnych protogwiazd. Zbadanie natężenia pola fotonów UV w oparciu o porównanie obserwacji z modelami transportu promieniowania RADEX jest głównym wynikiem niniejszej pracy.

In the earliest stages of star formation, protostars are deeply embedded inside dense envelopes, thus we cannot observe their optical radiation directly. Infrared spectroscopy allows us to study molecular outflows driven up to 1,000 -10,000 AU from the central protostar. In this paper CN 1-0, HCN 1-0, H13CN 2-1, H13CN 1-0, CS 3-2 and C34S 3-2 spatial emission in the Serpens molecular cloud is studied with IRAM 30m submillimetre telescope. In the presence of UV photons, HCN photo-dissociates to form CN. Hence, CN/HCN ratio is a powerful tracer of the UV radiation around low-mass protostars. Determining the strength of the UV photon-field using radiative transfer code RADEX is the main result of this work.