Mono no aware jako kwintesencja estetyki japońskiej na przykładzie ogrodów w okresie Heian (794-1185)

Wybrany okres Heian w Japonii jawi się jako czas pokoju, podczas którego sztuka oraz filozofia mogła rozkwitać bez przeszkód. Głównym centrum rozwoju kultury był dwór cesarski. W tamtym okresie, oficjalne stosunki z państwem chińskim zostały zerwane, co poskutkowało rozwojem kultury narodowej. Celem pracy jest przedstawienie rdzennie japońskiej kategorii estetycznej mono no aware jako jeden z ważniejszych aspektów warunkujący kulturę ogrodową w okresie Heian, które odgrywały szczególną rolę w życiu ówczesnych dworzan. Analizie poddane zostały dwa najważniejsze typy ogrodów - przy rezydencjach w stylu shinden zukuri, oraz przyświątynnych jōdo-shū. Przybliżone zostały również podstawowe elementy i zasady kompozycji ogrodowej.

The chosen Heian period in Japan is seen as a time of peace during which art and philosophy could flourish without barriers. The imperial court was the centre for the development of culture. At that time, official relations with the Chinese state were broken, which resulted in the development of national culture. The aim of this dissertation is to depict the indigenous Japanese aesthetic category known as mono no aware as one of the biggest influences on the garden culture in the Heian period which played a special role in the life of the courtiers of that time. The analysis covered the two most important types of gardens – by the residences in the style of shinden zukuri and by the temples jōdo-shū. The basic elements and principles of garden composition were also discussed.