The correlates of meta-resources, stress level and life satisfaction.

This work is devoted to the issue of stress, its predetermining factors and its influence on the perceived satisfaction with life.The aim of the study was to estimate the relationship between meta-resources (the sense of coherence and the sense of resilience) and the perceived stress level as well as life satisfaction. The test group consisted of 80 second-cycle final-year students of psychology, dietetics, medicine and law of the Jagiellonian University. The following tools were employed in the research process: The Perceived Stress Scale (PSS-10) by S. Cohen & T. and M. Mermelstein, The Resiliency Assessment Scale (SPP-25) by Z. Juczyński & N. Ogińska-Bulik, The Sense of Coherence Questionnaire (SOC-29) by A. Anotovsky, and The Satisfaction with Life Scale (SWLS) by E. Diener, R.A. Emmons, R.J. Larson & S. Griffin.The research shows that the higher the sense of coherence and resilience in the subjects, the lower the perceived stress level. It was also discovered that as the sense of coherence and resilience increased, so did the level of satisfaction with life in the test group. The hypothesis that the sense of resilience is related to the perceived stress level and satisfaction with life more closely than the sense of coherence was not confirmed. The results indicate that the sense of coherence is a better predictor for explaining both the perceived stress level and the level of satisfaction with life.It seems that confirming the findings via analogous research would help to firmly assess the influence of both meta-resources.

Praca poświęcona jest problematyce stresu i jego uwarunkowań oraz konsekwencji w postaci odczuwanej satysfakcji z życia. Celem przeprowadzonych badań była ocena związku pomiędzy metazasobami (poczuciem koherencji oraz poczuciem prężności) a poziomem odczuwanego stresu i satysfakcją z życia. Grupę badawczą stanowiło 80 studentów ostatniego roku psychologii, dietetyki, medycyny oraz prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W badaniu wykorzystano następujące narzędzia: Skala Odczuwanego Stresu (PSS-10) autorstwa S. Cohena, T. i M. Mermelstein, Skala Pomiaru Prężności (SPP-25) autorstwa Z. Juczyńskiego i N. Ogińskiej-Bulik, Kwestionariusz Orientacji Życiowej (SOC-29) autorstwa A. Anotovsky`ego oraz Skala Satysfakcji z Życia (SWLS) autorstwa E. Dienera, R.A. Emmonsa, R.J. Larsona, S. Griffina.Wyniki badań pokazały, że im wyższe poczucie koherencji oraz poczucie prężności u badanych osób, tym niższy poziom odczuwanego stresu. Okazało się również, że wraz ze wzrostem poczucia koherencji oraz poczucia prężności zwiększa się poziom zadowolenia z życia w badanej grupie. Założenie, że poczucie prężności wykazuje silniejszy związek niż poczucie koherencji zarówno z poziomem odczuwanego stresu, jak również z satysfakcją z życia nie zostały potwierdzone. Wyniki badań pokazały, że poczucie koherencji jest lepszym predyktorem wyjaśniającym zarówno poziom odczuwanego stresu jak i poziom satysfakcji z życia. Wydaje się, że potwierdzenie prezentowanych wniosków w podobnego typu badaniach pomogłoby zobiektywizować ocenę dotyczącą siły obu metazasobów.