Zgoda pacjenta jako instytucja prawa medycznego

This master’s thesis discusses the issue of patient's being informed regarding their provision of possible health services and side effects - which is his basic right - and issuing a consent regarding their commencment and application. Violation of the doctor's obligation to obtain such consent for the patient who are to be treated may result in criminal liability under Article 192 of the Criminal Code. This article's significance lies in its characteristic to distinguish the signs of an act, and, above all, to identify a group of entities that may be subject to criminal liability.In addition, the issue of implied consent (and therefore an exception to the requirement to obtain a consent) and the situations in which it is applied - articles 8 and 15 of the Code of Medical Ethics, article 7 of the Bioethical Convention, organ transplantation "ex mortuo". The situation of providing a health service was also analyzed, which is in contradiction with the religion proffesed by the patient and the general doctor’s duty of saving life. The last issue raised in the area of alleged consent is the review of views in the doctrine on "suicide rescues” and the analysis of the judgment of the European Court of Human Rights of 24 July 2014.What’s more the master’s thesis refers to the issue of treatment by an unauthorized person (interpretation of the provisions to indicate that such a person is not in the circle of entities under Article 192 of the Criminal Code) and the phenomenon of "healing" services by folk healers on the basis of the analysis of several of the most-public cases in Poland.This master’s thesis focus on a patient as an entity with special emphasis on his right to self-determination about himself. The judgments of the European Court of Human Rights are also analyzed to indicate how individual patient rights are protected.Within summary some future problems are singalised which should be identified and dealt through specific regulations by the lawmakers.

Praca magisterska porusza problematykę wyrażenia świadomej zgody przez pacjenta na udzielenie świadczenia zdrowotnego - które jest jego podstawowym prawem. Naruszenie obowiązku przez lekarza co do uzyskania takiej zgody na zabieg od pacjenta, skutkować może odpowiedzialnością karną na gruncie art. 192 KK. W przypadku tego artykułu istotne jest wyodrębnienie znamion czynu, a przede wszystkim ustalenie kręgu podmiotów, które mogą podlegać odpowiedzialności karnej.Dodatkowo poruszona zostaje kwestia zgody domniemanej (a więc wyjątek od wymogu uzyskania zgody) i sytuacji, w których znajduje zastosowanie - art. 8 oraz 15 Kodeksu Etyki Lekarskiej, art. 7 Konwencji Bioetycznej, transplantacja organów "ex mortuo". Poddane analizie zostaje również sytuacja świadczenia zdrowotnego, które stoi w sprzeczności z wyznawaną religią przez pacjenta a ogólnym obowiązkiem ratowania życia przez lekarza. Ostatnim zagadnieniem poruszanym w kwestii zgody domniemanej jest przegląd poglądów w doktrynie odnośnie "ratowania samobójców" oraz analiza wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 24 lipca 2014 roku.Ponadto praca nawiązuje do kwestii leczenia przez osobę nieuprawnioną (interpretacja przepisów w celu wykazania, że taka osoba nie znajduje się w kręgu podmiotów z art. 192 KK), a także zjawiska świadczenia usług "leczniczych" przez znachorów na podstawie analizy kilku najgłośniejszych spraw w Polsce. Praca skupia się na pacjencie jako jednostce, ze szczególnym uwzględnieniem jego prawo do samostanowienia o sobie. Poddane analizie są również wyroki Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w celu wykazania jak poszczególne prawa pacjenta są chronione. W podsumowaniu wskazane są kwestie, które w przyszłości wymagałyby ze strony ustawodawcy sprecyzowania bądź uregulowania.