The influence of the media on penal populism

The theme of this paper is to answer, whether, and to what extend, media influences on penal populism in Poland. Penal populism can be described as a process, whereby politicians devise punitive penal policies which are adjudged to be popular within their potential electorate. They use general fear of crime, ensure people that they can care about people’s security. Politician’s main object is to gain power. They offer simple solutions of complicated social issues. The problem is that their solutions are often totally ineffective and do not have the desired effects. In fact, the result is an increasing reliance on imprisonment as a response to crime.Second section is dedicated to the close relation beteween media, politics and society. The interplay between media and politics is the main focus of this part. Media is the main comunication channel using by politicians to contact people. They increasingly impact on people, who depend on media coverage. The public, and policy makers are influenced by events that the media highlights. This way media forms criminal law attitudes and public opinion on justice policy. People tend to over-estimate the severity of crime problems and as media as politicians are aware of the depth of public feeling. Nowadays, mass media is gaining more and more power in the public, becoming a major factor in the political struggle. There is high competition amongst media agencies for the most sensationalist news. They have different methods to weave a spell over the people. The last subject is about media’s tools of manipulation. Undeniably, mass media has become an important and regular part of everyday life. It can be dangerous, because media does distort reality. To sum up media has a great influence on penal populism in Poland and indirectly also on the law.

Tematem pracy jest próba odpowiedzi na pytanie o zakres wpływu mediów na rozwój populizmu penalnego w Polsce. Przyjęta w pierwszym rozdziale definicja populizmu penalnego przedstawia go jako charakterystyczną taktykę polityczną. Bazuje ona na proponowaniu represyjnych środków karnych w odpowiedzi na wytworzony przez media społeczny strach przed przestępczością. Populiści penalni umacniają ludzi w przekonaniu, że zwalczyć problem może jedynie zmiana źle działającego prawa. Przedstawiają się jako reprezentanci zwykłych ludzi, przemawiają do nich prostym językiem, przepełnionym emocjonalnością i symbolicznymi odniesieniami.Przeważająca część drugiego rozdziału poświęcona została symbiotycznemu związkowi mediów, polityki i społeczeństwa. Rozwój demokracji i postęp technologiczny sprawiły, że media i politykę związała bardzo silna relacja. Oddziałują na siebie wzajemnie, w następnej kolejności oddziałując również na ludzi. Społeczeństwo jest nierozerwalnie związane z każdym z nich i skazane na ich perswazyjną działalność.Dla polityków media są głównym kanałem komunikacji z odbiorcami. Trudno wyobrazić sobie imponującą karierę polityczną bez udziału środków masowego przekazu. To one posiadają władzę nad przestrzenią publiczną i limitują dostęp do niej. Przedstawiają ludziom swój obraz rzeczywistości, posiadają narzędzia, dzięki którym swobodnie kształtują opinie społeczne. Populizm penalny jest dla nich taktyką, którą mogą wykorzystać do zdobycia poparcia, ale jej wykorzystanie jest możliwe w zakresie w jakim pozwalają im na to media. To one oddziałując na opinię publiczną kształtują świadomość prawną społeczeństwa i pośrednio biorą udział w kształtowaniu prawa . Obecnie media mają potężne możliwości, wpływają na wszystkie dziedziny życia, formują poglądy i postawy odbiorców. O ile ich wpływ na pewne zjawiska społeczne jest powszechnie znany, to już fakt, że mają one duży udział w stanowieniu prawa nie dla każdego jest tak oczywisty. Do pewnego stopnia jest to zjawisko akceptowalne, udział obywateli w podejmowaniu pewnych decyzji jest w państwach demokratycznych pożądane. Trzeba jednak zauważyć, że stanowienie prawa wymaga zracjonalizowanego podejścia, nie może opierać się na silnych emocjach. Polityka kryminalna powinna bazować na ogólnie przyjętych założeniach, dobre prawo musi być pewne i stabilne. Jego zmiana poparta często tragicznym, lecz wyłącznie jednostkowym zdarzeniem, jest przejawem patologii.