When we look around we notice the world that surrounds us from each side. It creates reality which penetrates the life of everyone. This reality is mainly created by us, using our ideas, work, and things we do to achieve our goals. One of such things is the creative work of the author that aims to create the work fixed in reality that surrounds us. It is not a rare situation as when we read a book, watch a film or a play in the theatre we literally meet works created by their authors. Usually they are created by one person, however, it does happen that more people are involved. Nowadays, we meet such situations quite often. The reasons are usually quite simple. Creating one work by more people may be faster, cheaper, simpler and more detailed than when only one person is involved. Moreover, developing technology and being specialized in particular areas make the authors cooperate as it makes their work better. When there is a cooperation of a few people who have different and unique skills the work might be better quality and have a higher level than the one that would be created just by one person.The necessity of creating legal framework for such steps, which make it easier to create works, was noticed by the legislator in the first copyright acts in the previous century. The institution called co-authorship and co-writing was created. However, since the beginning of its existence in the basic law there has been a problem with the factors that determined its creation. At the very beginning the problem was to distinguish them and now it is difficult to decide which ones are obligatory and which ones are optional for such works. Existing doubts influence both judicature and doctrine which have not presented the position which might solve them clearly.My work deals with that problematic issue. By analyzing both Polish and German judicature opinions, showing the opinions Polish and German doctrine it tries to reduce existing doubts in this area. To explain and make it easier for the reader to understand the topic of co-authorship in the first chapter there has been examined the development of this institution according to the historical background which included Polish and German legislation. In the second chapter I analyzed the first from the circumstances of the co-authorship work which is to make creative contribution into the work. Examining it makes the starting point for getting to know the essence, the main root of the work not only basing on its co-authorship but on the work in general, created by its author on his own. The last, third chapter brings us closer the last circumstance which conditions creating co-authorship and which causes most dogmatic and jurisdictional doubts which are connected with being obligatory or optional when creating co-authorship work. It is the agreement made between co-authors. In this part of my work it has been examined from the side of its contents , form and legal character. There will also be explained three opinions which exist among the representatives of literature connected with what is obligatory. The problem connected with unfinished work by its primary author because of his death or abandonment will be indicated at the end. Besides the scope of research done in this piece, there is a circumstance connected with creating one work. They were classified by the existing law to be vital for formation of the authorship , co-authorship ergo of the work and they do not raise doubts.
Rozglądając się wokoło dostrzegamy świat otaczający człowieka z każdej strony. Tworzy on rzeczywistość, przenikającą życie każdego z nas. W znakomitej większości tą rzeczywistość tworzymy sami, poprzez swoje pomysły, pracę oraz działania nakierowane na osiągnięcie określonego celu. Jednym z przejawów takich działań, jest twórcza praca autora utworu, zmierzająca do stworzenia dzieła autorskiego, utrwalonego w rzeczywistości nas otaczającej. Nie jest to wcale rzadka sytuacja, bowiem czytając książkę, oglądając film, czy sztukę w teatrze spotykamy się namacalnie z utworami autorskimi, stworzonymi przez ich twórcę. Co do zasady są one tworzone przez jedną osobę, jednakże zdarzają się sytuacje, że w proces ich powstania wplątanych jest wiele osób. W obecnych czasach z takim zjawiskiem możemy spotkać się bardzo często. Powody dość często są prozaiczne. Stworzenie jednego utworu przez kilka osób może być dla nich szybsze, tańsze, prostsze oraz dokładniejsze, niż w przypadku samodzielnej pracy nad nim. Ponadto, ciągle postępujący rozwój technologiczny oraz specjalizacja w poszczególnych dziedzinach wymusza na twórcach zjednoczenie sił, dla dobra dzieła, które ma zostać stworzone. Współpraca bowiem kilku osób, z których każda posiada charakterystyczne i unikatowe umiejętności w wielu przypadkach przynosi efekt w postaci dzieła o większej jakości, poziomie, dopracowaniu, niż gdyby było tworzone samotnie.Konieczność stworzenia prawnych ram dla takich działań, ułatwiających tworzenie utworów zauważył ustawodawca już w pierwszych ustawach autorskich ubiegłego stulecia. Stworzona została instytucja nazywana współautorstwem, współtwórczością. Jednakże od samego początku jej ustanowienia w prawie podstawowym problemem z nią związanym była kwestia przesłanek warunkujących jej stworzenie. Na samym początku trudność stanowiło ich wyodrębnienie, a obecnie przesądzenie, które są obligatoryjne, a które fakultatywne dla takiego dzieła. Istniejące wątpliwości oddziałują na judykaturę oraz doktrynę, które w sposób jednoznaczny nie przedstawiły stanowiska, które mogło by je rozwiązać.Niniejsza praca pochyla się nad tą problematyczną na gruncie prawa autorskiego kwestią. Poprzez analizę orzeczeń judykatury polskiej i niemieckiej, przybliżenie zapatrywań przedstawicieli polskiej i niemieckiej doktryny stara się zmniejszyć istniejące w tym zakresie wątpliwości. Dla wyjaśnienia i przybliżenia czytelnikowi tematu współautorstwa w pierwszym rozdziale zbadany został rozwój tej instytucji na tle historycznym, uwzględniający ustawodawstwo niemieckie, stanowiące jej genezę oraz polskie.W drugim rozdziale analizie poddana została pierwsza z przesłanek utworu współautorskiego, jaką jest wniesienie twórczego wkładu do utworu. Jej zbadanie stanowi punkt wyjściowy dla poznania esencji, zasadniczego rdzenia utworu, nie tylko na gruncie współautorstwa, ale zasadniczo utworu autorskiego, stworzonego samodzielnie przez jego twórcę.Ostatni, trzeci rozdział pracy przybliży nam ostatnią z przesłanek warunkujących powstanie współtwórczości, a wywołującą najwięcej wątpliwości dogmatycznych oraz orzeczniczych, w związku z jej obligatoryjnością, bądź fakultatywnością dla powstania utworu współautorskiego. Jest nią porozumienie, zawierane pomiędzy współautorami. W tej części pracy zostało zbadane pod kątem jego treści, formy, charakteru prawnego. Zostaną również przybliżone trzy, istniejące wśród przedstawicieli literatury przedmiotu poglądy co do jego obligatoryjności. Zwieńczeniem będzie zasygnalizowanie, istniejącego w praktyce problemu dzieła niedokończonego przez pierwotnego twórcę, z powodu jego porzucenia lub śmierci autora.Poza zakresem badań prowadzonych w niniejszej pracy pozostawiono przesłankę ustalenia utworu oraz stworzenia jednego dzieła. Zostały one w sposób wyraźny zaliczone przez obowiązujące prawo autorskie, jako istotne dla powstania autorstwa, ergo współautorstwa utworu, ponadto nie budzą wątpliwości.
