Degradacja fulerenów i ich pochodnych

W pracy opisano szereg eksperymentów, których celem była obserwacja stabilności fulerenu C60 i jego pochodnych przy wystawieniu na działanie powietrza i światła. Jako źródło światła wykorzystano symulator światła słonecznego zgodny ze standardem AM 1.5. Do analizy zachodzących zmian wykorzystano spektroskopię mas jonów wtórnych (SIMS). Zaobserwowano szybki zanik sygnału fulerenów i ich pochodnych wraz z czasem naświetlania. Wyznaczono szybkość reakcji degradacji badanych materiałów. Zauważono, że degradacja molekuł w monowarstwie zachodzi szybciej niż w filmach o grubości rzędu kilkudziesięciu nm. Sprawdzono, dla jakich długości fal promieniowania fulereny i ich pochodne są najbardziej niestabilne oraz czy wilgotność ma wpływ na degradację tych materiałów.

The paper describes a number of experiments aimed at observing the stability of C60 fullerene and its derivatives when exposed to air and light. A light simulator in accordance with the AM 1. 5 standard is used as a light source. To analyse the changes, secondary ion mass spectroscopy (SIMS) was used. Fullerenes signal and their derivatives quickly disappeared with the time of irradiation. The rate of degradation reaction of the tested materials was determined. It was observed that the degradation of molecules in the monolayer is faster than in films of the thickness of several dozen nm. The most unstable radiation wavelengths of fullerene and their derivatives have been investigated, as well as the influence of humidity on the degradation of these materials.