Język mówiony taki, jaki jest : kilka cech charakterystycznych francuskiego języka mówionego we Francji.

Francuski język mówiony, względnie mniej zbadany przez językoznawców niż język pisany, kryje w sobie dużo zastanawiających zagadnień. Celem niniejszej pracy jest analiza niektórych cech charakterystycznych języka mówionego i zwrócenie uwagi na fenomen “upraszczania się” mowy. Praca ma ukazywać unikalny charakter i piękno francuskiego języka mówionego, który często uważany jest za łatwiejszy i mniej wyszukany od pisanego. W części teoretycznej zdefiniowane zostało pojęcie normy językowej i rejestry języka, czyli to, jak język wygląda w teorii. W części praktycznej zostały zaprezentowane i odpowiednio objaśnione przykłady języka mówionego (sposoby akcentowania słów i tworzenia zdań, często używane wyrażenia, etc).

Oral French, relatively less explored by the linguists than the written one, can be a great field of study. The purpose of this thesis is to analyse some of the characteristics of the spoken language in France and to draw attention to the phenomenon of the simplification which concern the oral French. The thesis is supposed to present the beauty and the unique character of the spoken language, often considered easier and less elaborated than the written one. The theoretical part contains the definitions of the linguistic norm and the registers of language. The empirical part displays and explains the examples of the spoken language in France (place of the accent, ways to build a phrase, often used expressions, etc).

Le français parlé, relativement moins étudié par les linguistes que le français écrit, est un vaste champ d’étude. L’objectif de ce mémoire est d’analyser quelques traits caractéristiques de la langue parlée. Nous avons voulu également attirer l’attention sur le phénomène de simplification qui touche le français parlé. Le mémoire est censé démontrer la beauté et le caractère unique de la langue parlée, souvent considérée comme plus facile et moins élaborée que la langue écrite. La partie théorique contient des définitions de la norme linguistique ainsi qu’une brève description des registres de langue.La partie empirique présente et explique des exemples de la langue parlée, recueillis par l’auteure de ce mémoire en France (la mise de l’accent, la manière de construire les phrases, les expressions très souvent utilisées, etc.).