Occupational burnout among psychotherapists.

The experience of burnout has been the focus of much research during the past few decades. This study investigated the organizational context of burnout across psychotherapists working in both, private and agency setting. The background for this study was Leiter and Maslach’s model of burnout suggesting that occupational health largely depends on the perceived fit between the employee's abilities and workplace demands. There are six areas particularly relevant in this respect: workload, control, reward, community, fairness, and values. The aim of this study was to investigate this six areas of worklife and its relationship with three dimensions of burnout among psychotherapist. The study was conducted in three large hospitals and two private healthcare centers in Kraków, Tarnów, and Zakopane. Data were collected in one sample (N=47), using the Maslach Burnout Inventory-General Survey, and Areas of Worklife Survey. Data analysis consisted of correlations, multiple regressions and multivariate analysis of variance to determine whether a relationship existed between various dimensions of work environment and burnout measured on three dimensions: exhaustion, cynicism, and professional efficacy. Results indicated that both, excessive workload and a mismatch between values of employee and organization, were associated with a higher degree of psychotherapists’ exhaustion. Moreover, feeling overwhelmed with work and the low level of perceived control turned out to be connected with the reduced feeling of professional efficacy. None of the variables were found to be accurate predictors of psychotherapists’ level of cynicism.Findings contribute to an understanding of the impact organizational factors have on psychotherapists’ work engagement, as well as propose pathways on how to modify them in order to prevent burnout among this occupational group.

Celem niniejszej pracy była analiza roli czynników środowiskowych i instytucjonalnych w rozwoju wypalenia zawodowego w zawodzie psychoterapeuty. Ramę pojęciową dla badań stanowiła koncepcja wypalenia autorstwa Leitera i Maslach, uwypuklająca istotność udziału czynników organizacyjnych dla rozwoju syndromu. Według autorów teorii, dobre funkcjonowanie w środowisku pracy jest uwarunkowane spostrzeganym przez pracownika dopasowania pomiędzy osobistymi zasobami i charakterystykami a wymogami i cechami organizacji. Sześcioma płaszczyznami dopasowania, istotnymi w kontekście zaangażowania w pracę, są: obciążenie pracą, kontrola, nagrody, relacje interpersonalne, sprawiedliwość i wartości. Badanie zostało przeprowadzone na grupie 47 psychoterapeutów, zatrudnionych na terenie Krakowa, Tarnowa oraz Zakopanego. Pomiaru wypalenia dokonano za pomocą kwestionariusza Maslach Burnout Inventory-General Survey, mierzącego syndrom na trzech wymiarach: wyczerpania, cynizmu oraz poczucia zawodowej efektywności. Stopień dopasowania do środowiska pracy zmierzony został za pomocą kwestionariusza Areas of Worklife Survey autorstwa Leitera. Analiza danych zgromadzonych w badaniu wykazała istnienie związku pomiędzy stopniem dopasowania do środowiska pracy a dwoma wymiarami wypalenia: wyczerpaniem i poczuciem skuteczności. Nie wykryto związku pomiędzy rozwojem cynicznej postawy u psychoterapeutów i stopniem spostrzeganej przez nich zgodności ze środowiskiem pracy w sześciu obszarach. Wśród zmiennych środowiskowych, istotne dla rozwoju wyczerpania okazały się nadmierne spostrzegane obciążenie obowiązkami zawodowymi oraz niedopasowanie w obszarze wyznawanych wartości. Ponadto poczucie bycia przeciążonym obowiązkami wraz z niskim stopniem spostrzeganej kontroli, były predyktorami obniżonego poczucia efektywności zawodowej.Organizacyjny model wypalenia zawodowego okazał się przydatny w analizie zjawiska wypalenia wśród zawodowych psychoterapeutów. Odkryte zależności dostarczają wskazówek dla możliwych modyfikacji właściwości środowiska pracy, wprowadzonych w celu prewencji wypalenia w tej grupie zawodowej.