Transformacja poakcesyjnej Polonii? Opis tożsamości Drugiego Pokolenia Polskich Migrantów w Australii.

Ta praca analizuje polską tożsamość kulturową stworzoną przez drugie pokolenie Polaków w Australii, oraz stopień, w jakim może być postrzegany za ‘Europejski’. Przyłączenie Polski do Unii Europejskiej w 2004 roku przyczyniło się do znaczącego spadku migracji Polaków poza UE, wywierając znaczący wpływ na polskie diaspory na całym świecie. Uważa się, że polskie życie kulturowe w Australii zanika i ostatecznie przestanie istnieć z powodu braku migrantów, którzy odbudowaliby tę kulturę. Poprzednie badanie sugeruje zaangażowanie polskiej diaspory (‘Polonia’) z drugim pokoleniem migrantów, zachęcanie ich do powrotu do korzeni oraz podtrzymania polskiej tożsamości kulturowej. W socjologii humanistycznej ta praca zgłębia pojęcie, które europejskie obywatelstwo oferuje migrantom motywację do pielęgnowania związku z Polską, którzy w innym wypadku mogliby nie mieć. Praca ta również zwraca uwagę na naturę więzi, jaką mają z Polską, niezależnie od akceptacji podwójnego obywatelstwa może sięgać do przynależności kulturowych. Rozprawa wskazuje na to gdzie zachodzą zmiany między kolejnymi pokoleniami. Następujące po sobie pokolenia swoje poczucie przynależności opierają w coraz większym stopniu na racjonalnym wyborze.

This thesis examines the Polish cultural identity constructed by second-generation Poles in Australia, and the extent to which this may be considered ‘European’. This research comes as Poland’s accession to the European Union in 2004 caused Polish migration outside of the EU to significantly decrease, having a consequential impact on Polish diasporas around the world. As such, it is said that Polish cultural life in Australia is waning and will eventually disappear due to a lack of replenishing migrants. Previous research recommends that the Polish diaspora (‘Polonia’) engages with the second generation of migrants, encouraging them to connect with their heritage and maintain a Polish cultural identity. In the style of humanistic sociology, this thesis explores the idea that EU citizenship offers second generation migrants an incentive to foster a connection with Poland where otherwise they may not have. It looks at the nature of the ties they have to Poland and whether or not the acceptance of dual citizenship can also be extended to cultural belongings. It suggests that there is a generational shift in the performance of ‘Polishness’ between the first and second generations- as the latter are much less bound by a sense of obligation, and the sense of belonging they cultivate is built on rational choice.