Forms of Orientalism in the 21st Century Illustrated with the Example of Selected Computer Games

Praca pod tytułem "Formy orientalizmu w XXI wieku na przykładzie wybranych gier komputerowych" dotyczy problemu orientalizmu występującego we współczesnych grach komputerowych. Rozprawa zawiera rozważania udowadniające, że rosnąca popularność gier wideo, wśród młodego pokolenia może powodować, błędne postrzeganie krajów Azji wśród graczy. Powodem tego ma być prezentowanie w grach błędnego lub zniekształconego obrazu Orientu. Analiza podzielona jest na cztery rozdziały. Pierwszy z nich dotyczy definicji orientalizmu i jego przykładów, zarówno z przeszłości, jak i współczesnych. Kolejny rozdział dotyczy pojęcia „auto-orientalizmu”. W rozdziale zaprezentowane są definicje pojęcia z różnych źródeł oraz jego konkretne przykłady. Trzecia część pracy skupia się na analizie rynku gier komputerowych, jego historii, zyskach i wpływie na światową popkulturę. Ostatni rozdział prezentuje przykłady gier z elementami orientalizmu. Wśród wybranych przykładów znajdują się gry zarówno produkcji amerykańskiej, europejskiej, jak i azjatyckiej .

The thesis titled "Forms of Orientalism in the 21st Century Illustrated with the Example of Selected Computer Games" focuses on the problem of Orientalism in the 21st century illustrated with the example of contemporary computer games. As computer games are currently more and more popular, especially among young people, the author argues that the image of the orient presented in well-known video games might change the perception of the orient in players’ mind. The thesis is divided into four chapters. The first one focuses on the definitions and history of the term “orientalism” as well as it’s examples from the past and present. The second chapter describes the term “auto-orientalism” using various definitions from different sources. The chapter also presents some examples of auto-orientalism. The following chapter analyzes the contemporary video game market, it’s history, revenue and influence on the present pop culture. The last chapter presents specific examples of “orientalistic” computer games produced by American, European and Asian computer game studios.