Buddhist concept of suffering on the basis of selected films by Yasujirō Ozu

Yasujirō Ozu is one of the most prominent Japanese film directors of the 20th century. The aim of this thesis is to present the Buddhist idea of suffering in Ozu’s selected films. The first chapter introduces the definition of religious films and transcendental style. Moreover, it contains a short description of Ozu’s life as well as the fundamentals of the Buddhist concept of suffering and Zen philosophy. The second chapter is the analysis of “A Hen in the Wind”, “Late Spring” and “Tokyo Story” which purpose was to disclose references to the Buddhist idea of suffering, both in the plot itself and in the technique of creating those. In the third chapter, there is a comparison of previously analyzed films which shows many similarities in the portrayal of Buddhism. Finally, the specific style in which Ozu created his works is characterized, and which undoubtedly distinguishes him from the other film directors of global cinema.

Yasujirō Ozu jest jednym z najwybitniejszych japońskich reżyserów XX wieku. Celem niniejszej pracy jest ukazanie, jak w wybranych filmach tego twórcy przedstawiona jest buddyjska idea cierpienia. W rozdziale pierwszym przybliżona zostaje definicja filmu religijnego i stylu transcendentnego. Ponadto rozdział ten zawiera krótki opis życia Ozu oraz podstawy buddyjskiej koncepcji cierpienia i filozofii zen. Rozdział drugi to analiza „Kury na wietrze”, „Późnej wiosny” i „Tokijskiej opowieści”, której celem było ukazanie odwołań do buddyjskiej idei cierpienia, zarówno w samej fabule, jaki i w technice tworzenia owych filmów. W rozdziale trzecim dochodzi do porównania wcześniej przeanalizowanych filmów i wskazania licznych podobieństw w przedstawieniu buddyzmu. Na koniec scharakteryzowany zostaje swoisty styl, w jakim Ozu tworzył swoje filmy, a który niewątpliwie wyróżnia go na tle innych twórców kina światowego.