Getting in Touch with People! Non-state Actors and Public Engagement in International Cultural Relations

Solid relationships with neighbouring countries and beyond became a central topic in a globalised multipolar world. The frameworks for these collaborations are usually defined by politics. The following actions however can be executed by non-state actors and thereby do not necessarily represent states’ interests or values. Additionally, some of the non-state actors are in direct contact with the people, which makes them important players in building and maintaining these international relationships. How does contemporary public engagement look like in the context of international cultural relations? This question spearheads the research. Current tendencies will be examined within the context of museum studies. The political, economic and sociological systems influencing people’s daily life are often highly complex. The correlations are sometimes hard to explain, and expertise is needed in order to understand historical, cultural or political specifics. Museums are public spaces working on conveying these complex narratives to the people. The role of museums as an example for non-state actors in international cultural relations will be examined here on the one hand. On the other, an analysis of their public engagement strategies will allow to find out more about their potential of being a pillar for a democratic liaison between politics and the people.

Trwałe relacje międzypaństwowe są w centrum zainteresowania działań rządów w zglobalizowanym, wielobiegunowym świecie, a ich ramy najczęściej wyznacza polityka. Nie jest to jednak jedyna forma budowania relacji między państwami, gdyż ten proces może także realizować się poprzez aktywność podmiotów pozarządowych reprezentujących wartości i interesy inne niż te, które są właściwe rządom. Ponadto, często zdarza się, że relacje, które NGO utrzymują z ludźmi, są bezpośrednie, co pozytywnie wpływa na proces budowania i utrzymywania relacji międzypaństwowych. Badania, których to magisterium jest efektem, miały odpowiedzieć na pytanie, jak wygląda fenomen społecznego zaangażowania w międzynarodowe stosunki kulturalne w kontekście badań nad muzeami. Jak bowiem okazuje się, złożone procesy, które wpływają na systemy polityczne, ekonomiczne i społeczne oddziałują również na życie codziennie jednostek, a zrozumienie korelacji między nimi wymaga uchwycenia ich historycznej, kulturowej i politycznej specyfiki. Muzea to przestrzeń publiczna, która do odbiorcy adresuje złożone narracje. I, to one właśnie były przedmiotem moich badań uwzględniających rolę muzeów i ich narracji w kształtowaniu międzynarodowych relacji kulturalnych. Muzea będąc przykładem aktywności podmiotów pozarządowych, posiadają potencjał wypełniania roli zarówno społecznego, jak i demokratycznego filaru, który łączy politykę ze społeczeństwem.