Symbolika słońca w poezji Haizi

Niniejsza praca została poświęcona symbolice słońca w poezji Haizi (Haizi海子)– jednego z najbardziej rozpoznawalnych chińskich poetów współczesnych. Jest to postać niezwykle ciekawa, bowiem choć nigdy nie opuścił kraju, potrafił on w swojej poezji połączyć motywy pochodzące z kultury i mitologii chińskiej wraz z tymi wywodzącymi się z europejskiej sztuki i filozofii. Nie bez znaczenia dla omawianej postaci jest także jego tragiczny los, gdyż popełnił on samobójstwo w wieku zaledwie dwudziestu pięciu lat, a mimo to wciąż zdołał pozostawić po sobie całkiem pokaźny dorobek literacki. Symbolem, który najczęściej przewija się w poezji tego chińskiego poète maudit było słońce, stąd krytyka literacka nadała mu przydomek Poeta Słoneczny. Słońce, jako jeden z nieodłącznych elementów natury, już od starożytności stanowiło przedmiot kultu ludów pierwotnych. Było także jednym z pierwszych obiektów uwiecznionych w zapisie chińskiego pisma piktograficznego oraz stało się bohaterem wielu mitów popularnych w Chinach do dziś. W pracy przedstawiono biografię Haizi wraz z charakterystyką okresu w którym pisał, a także opisano twórczość poety ze szczególnym naciskiem na romantyczne cechy jego poezji. Nakreślono również jak samobójstwo wpłynęło na wzrost popularności Haizi. Przedmiot kolejnego rozdziału stanowi teoria symbolu, z wyszczególnieniem symboliki słońca, opis chińskich mitów solarnych oraz myśli filozoficznych, które czerpały z symboliki omawianego elementu. Przedstawiono także symbolikę słońca charakterystyczną wyłącznie dla Haizi. Ostatni rozdział pracy poświęcono obrazom słońca w poezji Haizi. Omówiono w nim znaki oznaczające słońce w języku chińskim, a także przedstawiono jakie znaczenie miało słońce w poszczególnych utworach autorstwa Słonecznego Poety. Ostatni podrozdział pracy składa się z interpretacji trzech dzieł Haizi, w których symbol słońca odgrywa zdecydowanie najważniejszą rolę.

Present dissertation has been devoted to the symbolism of the sun in Haizi’s ( Haizi 海子) poetry. Haizi is considered to be one of the most popular contemporary poets in China, perhaps due to the fact that even though he had never traveled overseas. His poetry is a harmonious mix of both Chinese culture and mythology as well as Western art and philosophy. Despite an undeniably great poetic talent, his premature suicide at the age of twenty-five has also been viewed as a crucial factor as to why he is so famous among Chinese people. The sun as a symbol is one of the most important symbolic devices that appear in his poems. It had also been continuously mentioned in Haizi’s writing throughout all his life, hence, he is also called a Sun Poet by critics and. Moreover, as one of the inherent elements of the natural world, the sun has been deified by people since the ancient times. It was also one of the first objects recorded as a Chinese pictographic character and it has been portrayed as a theme or motif of many Chinese myths and fables.Haizi’s bibliography and a depiction of romantic features of his poetry, as well as a description of the poetic scene in the 70’s and 80’s in China, are two main subjects of the first chapter. This chapter also covers a description of the phenomenal rise of Haizi’s popularity after his suicide. The second chapter focuses on the theory of symbolism with an emphasis on the symbol of sun, as well as describing solar myths in China and Chinese philosophies and ancient cults that took strong interest in the symbolism of the sun. The third subchapter of this part depicts the symbolism of the sun exclusive to Haizi’s poems. The last chapter has been devoted to the portrayal of the sun in Haizi’s poetry. It covers the evolution and description of Chinese characters for ‘sun’ as well as examines different meanings that those characters have in chosen works by Haizi. Lastly, one can find interpretations of three of Haizi’s most important poems in which the sun plays the most significant role.