"Metody przesłuchań w procesie karnym na tle zasady swobody wypowiedzi"

Najważniejszym celem postępowania karnego jest dojście do prawdy materialnej. Aby organy postępowania mogły uzyskać zamierzony cel, muszą zebrać niezbędny materiał dowodowy. Jednym ze sposobów pozyskania materiału dowodowego jest czynność procesowa przesłuchania. Poprzez przesłuchanie organy postępowania nabywają środki dowodowe, którymi są zeznania świadków czy wyjaśnienia osób podejrzanych. Podczas przeprowadzenia tej czynności organy obowiązane są do zastosowania niezbędnych zasad, aby zebrany w ten sposób materiał mógł zostać później wykorzystany przed sądem. Jedną z takich zasad jest zasada swobody wypowiedzi, która musi być zagwarantowana przesłuchiwanemu na każdym etapie przeprowadzanej czynności. Poza przestrzeganiem zasad, określonych przepisami kodeksu postępowania karnego, organ prowadzący czynność musi pamiętać o odpowiednim doborze metody z jaką będzie przesłuchanie prowadził. Poprzez wcześniejsze przygotowanie i wybór najlepszej z możliwych taktyk, będzie mógł w najszerszym stopniu zrealizować cel wymieniony w art. 2§2 KPK. Niniejsza praca porusza zarówno tematykę związaną z zastosowaniem swobody wypowiedzi, konsekwencjami jej nieposzanowania, jak i odnosi się do metod stosowanych przez organy postępowania przygotowawczego podczas przeprowadzenia czynności przesłuchania.

The most important intent of criminal procedure is to reach the material truth. Authorities involved in the procedure need to obtain evidence in order to reach aforementioned intent. Interrogation grants them the ability to acquire proof of evidence embodied in testimony. Authorities need to comply with a set of rules regarding gathering the evidence to make it legal to use during the trial. One of such rules is the rule of free expression, guaranteed to the interrogee on every stage of the procedure he or she is being put through. Apart from complying with the rules, authorities need to remember about adequate choice of method and tactic of interrogation in order to satisfy the intent deduced from Article 2§2 of the Polish Criminal Procedure Code (KPK). This thesis considers free expression and consequences of lack of theroff but also alludes to the methods used by the authorities during preliminary investigations in the context of interrogation.