Emotion control in the bipolar disorder in the period of remission - case study

Zaburzenie afektywne dwubiegunowe charakteryzuje się nawrotowym występowaniem stanów o bipolarnym charakterze nazywanych manią oraz depresją, jak również okresami remisji. W wyniku zaburzeń funkcji poznawczych, napędu psychoruchowego oraz rytmów biologicznych mających swoje odzwierciedleniew funkcjonowaniu społecznym pacjenta, istnieje konieczność długotrwałego leczenia. Występowanie poszczególnych epizodów choroby jest nierozerwalnie związanez przeżywaniem oraz przejawianiem różnych emocji, które są obecne także w okresie remisji. Różnorodność w ich występowaniu ukształtowane jest przez wiele czynników zewnętrznych oraz wewnętrznych. Celem pracy było zbadanie poziomu kontroli negatywnych emocji u osoby ze zdiagnozowanym zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym w okresie remisji. Metodą badania było studium przypadku. Do jego przeprowadzenia wykorzystano technikę ankiety, obserwację oraz analizę dokumentacji medycznej. Narzędziami użytymiw badaniu była Skala Kontroli Emocji - CECS oraz autorski kwestionariusz ankiety.U badanej pacjentki wskaźnik kontroli negatywnych emocji wynosił 44 punkty, co wskazuje na średni poziom tłumienia negatywnych emocji. Podczas trwania choroby pacjentka deklaruje bardziej intensywne odczuwanie emocji.Emocje odczuwane w ostatnim czasie przez pacjentkę o średnim natężeniu to teo pozytywnym nacechowaniu, jak: radość, ulga i zadowolenie. Emocjom negatywnym przypisano niskie natężenie. Zdaniem pacjentki najbardziej skuteczną formą pomocyw radzeniu sobie z negatywnymi emocjami w środowisku domowym, jaki i podczas hospitalizacji jest psychoterapia oraz wsparcie okazywane przez osoby najbliższe. Pacjentka wskazuje również na znaczącą rolę psychoedukacji w procesie leczenia.Dokonywana przez zespół terapeutyczny ocena przeżywanych przez pacjenta szczególnie negatywnych emocji jest początkiem planowania najbardziej korzystnego sposobu leczenia i kształtowania umiejętności pacjenta w ich odreagowywaniu w oparciuo psychoterapię i psychoedukację.

Bipolar disorder is characterized by the recurrent occurrence of bipolar states called mania and depression, as well as periods of remission. As a result of cognitive dysfunction, psychomotor propulsion and biological rhythms reflected in the social functioning of the patient, there is a need for long-term treatment. The occurrence of individual episodes of the disease is inextricably linked with experiencing and manifesting various emotions that are also present in the remission period. Diversity in their occurrence is shaped by many external and internal factors.The aim of the study was to examine the level of negative emotions control ina person diagnosed with bipolar disorder during remission.The study method was a case study. The survey technique, observation and analysis of medical documentation were used to carry it out. Tools used in the study were Emotional Control Scale - CECS and the author's questionnaire.In the examined patient, the negative emotion control rate was 44 points, which indicates the average level of attenuation of negative emotions. During the course of the disease, the patient declares a more intense feeling of emotion. Emotions experienced recently by a patient with medium intensity are those with positive character, like: joy, relief and contentment. Negative emotions were assigned a low intensity. According to the patient, the most effective form of help in coping with negative emotions in the home environment, and during hospitalization is psychotherapy and support shown by the closest people. The patient also points to the significant role of psychoeducation in the treatment process.The assessment of the negative emotions experienced by the patient is the beginning of planning the most beneficial treatment and shaping the patient's skills in releasing them based on for psychotherapy and psychoeducation.