The aim of this work was the structural and semantic analysis of collocations in the technical language of medicine in the field of bone tissue engineering. In the theoretical part of the work, the technical language and the technical language of medicine were described, and its vocabulary was grouped. The description was based on definitions of such authors as L. Hoffmann, W. Hornung, T. Roelcke and H. Lippert. The work also defined the concept of collocation, specifying collocations in a broader (J. R. Firth) and narrower (F. J. Hausmann) sense. In order to carry out the practical part of the thesis numerous collocations were selected from five scientific articles from the years 1994 – 2017, which concerned the filling of bone defects with bone substitute materials. Then the collocations were classified according to their structure and their meaning. The structural classification of collocation was made bearing in mind the division by M. Gładysz. This classification included verbal collocations (verb + noun, verb + adjective), noun (noun + adjective, noun + participle, noun + noun) and adjective (adjective + adjective and adjective + participle). Classification of collocations by meaning was made by assigning collocations to different stages of the manufacturing process and implantation of bone substitute materials. The following steps are as follows: preparation of the implant site (Knochenmaterial entfernen), preparation of materials (unter Druck verpressen), material imptantation (Knochendefekte auffüllen) and post-implantation effects on bone and bone on implant. Finally, there were described collocations, which usage is not limited to the described area of medicine, but are commonly used in medicine. It was found that the largest part of the collocations when it comes to their structure are the combinations noun + adjective and verb + noun as the object in accusative. Semantic analysis proved that in a significant number of collocations there is the word "Knochen" or the prefix "Knochen-" or "osteo-", indicating the use of collocation only in the described field of medicine which refers to bone tissue engineering.
Celem niniejszej pracy była analiza strukturalna i semantyczna kolokacji w języku medycyny w obszarze inżynierii ubytków kostnych. W części teoretycznej pracy zdefiniowano opisano język fachowy oraz język medycyny, dokonując podziału jego słownictwa. Opierano się na definicjach m.in. takich autorów jak L. Hoffmann, W. Hornung, T. Roelcke i H. Lippert. W pracy zostały także zdefiniowane kolokacje z wyszczególnieniem kolokacji w znaczeniu szerszym (J. R. Firth) i ścisłym (F. J. Hausmann). W celu przeprowadzenia części praktycznej wybrano kolokacje z pięciu artykułów naukowych, pochodzących z lat 1994–2017, które dotyczyły wypełniania ubytków kostnych materiałami kościozastępczymi, a następnie pogrupowano je według ich struktury oraz znaczenia. Strukturalnego podziału kolokacji dokonano mając na względzie podział wg. M. Gładysza. Podział ten objął kolokacje czasownikowe (czasowik + rzeczownik, czasownik + przymiotnik), rzeczownikowe (rzeczownik + przymiotnik, rzeczownik + imiesłów, rzeczownik + rzeczownik) oraz przymiotnikowe (przymiotnik + przymiotnik oraz przymiotnik + imiesłów). Grupowania kolokacji według znaczenia dokonano przyporządkowując dane kolokacje poszczególnym etapom procesu wytwarzania oraz implantacji materiałów kościozastępczych. Wyszczególniono następujące etapy: przygotowanie miejsca implantacji (Knochenmaterial entfernen), wytworzenie materiałów (unter Druck verpressen), imptantację materiału (Knochendefekte auffüllen) oraz oddziaływania po implantacji implant na kość i kość na implant. Na koniec wyszczególniono kolokacje, które nie są ograniczone jedynie do opisywanego zakresu medycyny, lecz są w nim ogólnie stosowane. Stwierdzono, iż największą część kolokacji pod względem struktury stanowią połączenia rzeczownik + przymiotnik oraz czasownik + rzeczownik jako dopełnienie w bierniku. Analiza semantyczna wykazała, iż w znaczącej części kolokacji występuje słowo „Knochen” lub prefiks „Knochen-” lub „osteo-”, wskazujący na użycie kolokacji jedynie w opisywanej dziedzinie medycyny.
Ziel dieser Arbeit war die strukturelle und semantische Analyse von Kollokationen in der medizinischen Fachsprache im Bereich der Knochenersatzstoffe. Im theoretischen Teil der Arbeit wurden die Fachsprache und die Fachsprache der Medizin beschrieben und ihr Wortschatz gruppiert. Die Beschreibung basierte auf Definitionen von solchen Autoren wie L. Hoffmann, W. Hornung, T. Roelcke und H. Lippert. Die Arbeit definierte auch das Konzept der Kollokation und spezifizierte Kollokationen im weiteren (J. R. Firth) und engeren (F. J. Hausmann) Sinne. Um den praktischen Teil der Arbeit durchführen zu können, wurden aus fünf wissenschaftlichen Artikeln aus den Jahren 1994-2017 zahlreiche Kollokationen ausgewählt, die sich mit dem Auffüllen von Knochendefekten mit Knochenersatzmaterialien befassten. Anschließend wurden sie nach ihrer Struktur und ihrer Bedeutung klassifiziert. Die strukturelle Einteilung der Kollokation wurde unter Berücksichtigung der Einteilung von M. Gładysz vorgenommen. Diese Klassifikation umfasste verbale Kollokationen (Verb + Substantiv, Verb + Adjektiv), Substantiv (Substantiv + Adjektiv, Substantiv + Partizip, Substantiv + Substantiv) und Adjektiv (Adjektiv + Adjektiv und Adjektiv + Partizip). Die Klassifizierung der Kollokationen nach ihrer Bedeutung erfolgte durch Zuordnung der Kollokationen zu verschiedenen Stadien des Herstellungsprozesses und der Implantation von Knochenersatzmaterialien. Die folgenden Schritte lauten: Vorbereitung des Implantationsplatzes (Knochenmaterial entfernen), Vorbereitung des Materials (unter Druck verpressen), Implantation (Knochendefekte auffüllen) und Wechselwirkungen nach der Implantation. Schließlich wurden die Kollokationen beschrieben, deren Verwendung nicht auf das beschriebene Gebiet der Medizin beschränkt ist, sondern die üblicherweise in der Medizin verwendet werden. Es wurde festgestellt, dass der größte Teil der Kollokationen, wenn es um ihre Struktur geht, die Kombinationen Substantiv + Adjektiv und Verb + Substantiv als Akkusativergänzung sind. Die semantische Analyse hat gezeigt, dass in einer signifikanten Anzahl von Kollokationen das Wort "Knochen" oder das Präfix "Knochen-" oder "osteo-" vorkommt, was auf die Verwendung der Kollokation nur auf dem beschriebenen Gebiet der Medizin hinweist, das sich auf die Knochenersatzmaterialien bezieht.
