Forman's Ghosts. History, legend and myth in biopics on the examples of Miloš Forman's films.

The topic of the thesis is the biographical film genre, commonly known as biopics. The genre, despite its long history and many successes within the film industry, is rather lowly regarded by the academia. It seems to stem to a large extent from viewing those films manily from the point of view of historical truth. Meanwhile, it seems that biopics have a much larger potential for cultural research when analyzed from the perspective of creation of popular knowledge, common picture of the past. Although, indeed, this may lead to many distortions, it can also be a powerful tool serving the betterment of the image and status of marginalized groups. Especially during last couple of years an increase in a number of movies about the representatives of those very groups can be noticed. The main hypothesis of the thesis is that biopics should be analyzed mainly through the prism of their power of myth creating. In order to thoroughly analyze the mythic structures present in the biopics, two relatively typical films of this genre are analyzed: Amadeus and Goya's Ghosts by Miloš Forman.

Tematem pracy są filmy biograficzne, zwane krócej biopicami. Gatunek ten, pomimo długiej historii i sukcesów w środowisku filmowym, jest raczej nisko oceniany przez środowisko akademickie. Wynika to w dużej mierze z wpisywania filmów opowiadających o wybitnych jednostkach wyłącznie w kategorie odwzorowywania prawdy historycznej. Tymczasem wydaje się, że biopici mają o wiele większy potencjał dla badań kulturowych, gdy analizuje się je przez pryzmat tworzenia wiedzy popularnej, powszechnego wypbrażenia o przeszłości. Chociaż faktycznie może to prowadzić do licznych zakłamań, może też być potężnym narzędziem służącym poprawie wizerunku i statusu grup marginalizowanych. Szczególnie w ostatnich latach dostrzec można dużą liczbę filmów poświęconych reprezentantom tych właśnie społeczności. Główną tezą pracy jest więc to, że biopici należy analizować przede wszystkim przez pryzmat ich mocy mitotwórczej. Aby dogłębnie przeanalizować struktury mityczne obecne w biopicach, na obiekty analizy wybrano dwa stosunkowo typowe filmy z tego gatunku: Amadeusza i Duchy Goi Miloša Formana.