Tytuł pozycji:
Porównanie efektywności masażu klasycznego oraz kinezyterapii w leczeniu choroby zwyrodnienowej odcinka lędźwiowego kręgosłupa
Degenerative disease of the lumbar spine is an increasingly common problem of people even at a young age. The following factors contribute to the occurrence of degenerative changes: type of work performed, diet, weight, physical activity, age and coexisting diseases. Rehabilitation is an important element in the treatment of rheumatic patient because it helps to reduce progressive degenerative changes, has analgesic and anti-inflammatory effects. Both classic massage and kinesiotherapy have a positive effect on improving the patient's health.The aim of this study was to compare the effectiveness of classic massage and kinesiotherapy in the treatment of degenerative lumbar spine disease and to examine correlation between performed work, physical activity and low back pain.The study group consisted of 60 patients of the Non-public Health Care Center with a degenerative lumbar spine disease diagnosed by the doctor and ordered by a doctor on a classic massage or kinesiotherapy. All patients were asked to fill in a questionnaire and a physical examination was conducted in a given group. The range of motion of the lumbar spine was measured using linear measurements and the fingers-to-floor test. The patients were examined twice: before and after the treatment.Based on our own research, it was found that both classic massage and kinesiotherapy significantly improve the health of patients diagnosed with degenerative lumbar spine disease, and lower back pain is more common in people who work physically than in white-collar workers.Analysis of the obtained results showed that in the treatment of degenerative lumbar spine disease kinesiotherapy is more effective than classical massage, because it produced the reduction of pain and increased the range of motion of the spine. Correlation between performed work, physical activity and low back pain has not been found.
Choroba zwyrodnieniowa odcinka lędźwiowego kręgosłupa jest coraz częstszym problemem spotykającym ludzi już w młodym wieku. Do występowania zmian zwyrodnieniowych przyczyniają się takie czynniki jak : rodzaj wykonywanej pracy, dieta, waga, aktywność fizyczna, wiek oraz współistniejące schorzenia. Rehabilitacja jest ważnym elementem leczenia pacjenta reumatologicznego, ponieważ pomaga zwolnić postęp zmian zwyrodnieniowych, działa przeciwbólowo oraz przeciwzapalnie. Zarówno masaż klasyczny jak i kinezyterapia wpływają korzystnie na poprawę stanu zdrowia pacjenta.Celem niniejszej pracy było porównanie efektywności masażu klasycznego oraz kinezyterapii w leczeniu choroby zwyrodnieniowej odcinka lędźwiowego kręgosłupa oraz zbadanie zależności pomiędzy rodzajem wykonywanej pracy, aktywnością fizyczną a występowaniem bólu kręgosłupa.Grupę badaną stanowiło 60 pacjentów Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej ze zdiagnozowaną przez lekarza chorobą zwyrodnieniową odcinka lędźwiowego kręgosłupa oraz ze zleconym przez lekarza na skierowaniu masażem klasycznym lub kinezyterapią. Wszyscy pacjenci zostali poproszeni o wypełnienie kwestionariusza ankiety oraz zostało u nich przeprowadzone badanie przedmiotowe. Badano zakres ruchomości kręgosłupa lędźwiowego za pomocą pomiarów linijnych oraz testu palce-podłoga. Badania zostały wykonane dwukrotnie: przed rozpoczęciem oraz po zakończeniu terapii.Na podstawie przeprowadzonych badań własnych stwierdzono, że zarówno masaż klasyczny jak i kinezyterapia znacząco wpływają na poprawę stanu zdrowia pacjentów ze zdiagnozowaną chorobą zwyrodnieniową odcinka lędźwiowego kręgosłupa, a dolegliwości bólowe dolnego odcinka kręgosłupa częściej występują u osób pracujących fizycznie niż u pracowników umysłowych.Analiza uzyskanych wyników wykazała, że w leczeniu choroby zwyrodnieniowej odcinka lędźwiowego kręgosłupa skuteczniejsza jest kinezyterapia niż masaż klasyczny, ponieważ oddziałuje ona równocześnie na zmniejszenie dolegliwości bólowych oraz zwiększenie zakresu ruchomości kręgosłupa. Nie stwierdzono zależności pomiędzy rodzajem wykonywanej pracy, aktywnością fizyczną a bólem kręgosłupa.