The German occupation in Warsaw started in 1st September 1939 and was continued to the Warsaw Uprising on 1 st August 1944. Within five years, the Germans introduced an effective terror policy that consisted of racial segregation, round-ups, and show executions. Germanization covered all aspects of everyday life in Poles. Many places like restaurants, cinemas, theaters and even parks were accessible only to the German population. Already in Germans built in 1940 a ghetto for Jews which was finally liquidated in 1943. At that time, most Jews were murdered. For Warsaw residents, 1943 turned out to be a prelude to the uprising. The atmosphere in the city has become unbearable due to the increased number of executions and persecutions. The uprising was the culmination of the operation of the "Burza" campaign, which led to an armed uprising against the occupier.On 1st August 1944, the Warsaw Uprising broke out at 5:00 p.m. The Polish side had relatively small armament, especially in combination with the military power of the enemy. After August 5th, the Germans took the initiative and ruthlessly pacified subsequent districts. The biggest losses in people were in Wola and Ochota, where tens of thousands of people were killed in a few days. Along with the September crisis, which was caused by a lack of food, ammunition, and the suffering of civilians, the commanders of the uprising began to prepare for the act of surrender, which finally took place on October 2, 1944. In the Warsaw Uprising, women were active at the front as soldiers, liaison officers or paramedics, as well as in the back room as nurses, cooks or seamstresses, without their involvement the uprising could not function. Women not only dealt with soldiers and wounded, but also brought help to the civilians affected. They also fought for the protection of Polish monuments. They significantly influenced the development of barricade poetry . They organized numerous cultural events such as concerts and performances. During the uprising, despite the unavailability of water, women managed to take care of hygiene, clothing, or were able to cook dishes thanks to which the insurgents had the strength to continue fighting.
Okupacja niemiecka w Warszawie trwała nieprzerwalnie od 1 września 1939,aż do samego wybuchu powstania warszawskiego 1 sierpnia 1944 roku. W ciągu pięciu lat Niemcy wprowadzili skuteczną politykę terroru, która polegała na segregacji rasowej, łapankach, oraz pokazowych egzekucjach. Germanizacja objęła wszystkie aspekty życia codziennego Polaków. Wiele miejsc jak restauracje, kina, teatry, a nawet parki, były dostępnie tylko dla ludności niemieckiej . Już w 1940 roku wybudowano getto dla Żydów, które ostatecznie zlikwidowano w 1943. W tym czasie wymordowano większość Żydów. Dla Warszawiaków rok 1943 okazał się preludium do powstania. Atmosfera w mieście stała się nie od wytrzymania ze względu na zwiększoną ilość egzekucji i prześladowań. Powstanie było zwieńczeniem działalności akcji ,,Burza’’, która prowadziła do zbrojnego powstania przeciwko okupantowi.1 sierpnia 1944 roku o godzenie ,,W’’, czyli 17.00 wybuchło powstanie warszawskie. Strona polska posiadała stosunkowo nie duże uzbrojenie zwłaszcza w zestawieniu z potęgą militarną wroga. Pomimo początkowych sukcesów powstańców, po 5 sierpnia Niemcy przejęli inicjatywę i bezlitośnie pacyfikowali kolejne dzielnice. Największe starty w ludziach były na Woli i Ochocie, gdzie w ciągu paru dni zabito dziesiątki tysięcy ludzi. Wraz z kryzysem wrześniowym, który spowodowany był brakiem żywności, amunicji, oraz cierpieniem ludności cywilnej, dowódcy powstania, zaczęli przygotowywać się do aktu kapitulacji, który ostatecznie miał miejsce 2 października 1944 roku.W powstaniu warszawskim kobiety działały na froncie jako żołnierze, łączniczki, czy sanitariuszki, a także na zapleczu jako pielęgniarki, kucharki czy szwaczki, bez ich zaangażowania powstanie nie mogłoby funkcjonować. Kobiety zajmowały się nie tylko żołnierzami i rannymi, ale także niosły pomoc dla poszkodowanej ludności cywilnej. Walczyły też o ochronę polskich zabytków. Wpłynęły znacząco na rozwój poezji i twórczości barykadowej. Organizowały liczne wydarzenia kulturalne jak koncerty czy spektakle. W czasie powstania kobiety radziły sobie mimo niedostępności wody z dbaniem o higienę, ubiór, czy też potrafiły gotować potrawy dzięki, którym powstańcy mieli siłę do dalszej walki.
