Kobieca bezdzietność w prozie polskiej po 1989 roku

Autorka w swojej pracy podejmuje temat kobiecej bezdzietności w polskiej prozie wydanej po roku 1989. Pierwszy rozdział traktuje o bezdzietności jako inności analizowanej na przykładach bohaterek dylogii Joanny Bator: "Piaskowej Góry" i "Chmurdalii". W drugim rozdziale bezdzietność interpretowana jest pod kątem afektywnym: jako efekt traumy, wstydu, wstrętu, lęku. Punktem wyjścia w tym rozdziale stają się trzy powieści: "Mojry" Marka Sobóla, "Biała Ofelia" Julii Fiedorczuk oraz "Bambino" Ingi Iwasiów. W pracy autorka próbuje odpowiedzieć na pytanie o świadomości decyzji bohaterek o bezdzietności oraz stara się określić, w jaki sposób kobieca bezdzietność jest przedstawiana w literaturze i jaki typ narracji przyjmują autorzy poruszający ten temat.

In her work, the author adresses the problem of female childnessess in Polish prose published after 1989. The first chapter considers about childnessess as alterity illustrated by the examples of the heroines of Joanna Bator's dylogy: "Piaskowa Góra" and "Chmurdalia". In the second chapter the childnessess is interpreted in terms of affective as an effect of trauma, shame, disgust and anxiety. The starting point in this chapter are three novels: "Mojry" written by Marek Soból, "Biała Ofelia" by Julia Fiedorczuk and Inga Iwasiów's "Bambino". At work, the author tries to answer the question about the awarness of the heroines' decisions about childnessess and tries to determine how female childnessess is portrayedin literature and what type of narrative are accepted by authors dealing with this topic.