"Kapłaństwo służebne a religia przeżywana. Studium przypadku parafii w Długiej Kościelnej".

Tematem pracy jest współczesny Kościół Katolicki Mariawitów, a w szczególności jedna z jego instytucji jaką jest kapłaństwo służebne. Kapłani służebni funkcjonują jako pełnoprawne duchowieństwo, nie posiadając przy tym wykształcenia teologicznego. Praca opisuje historię tego stanu kapłańskiego przez pryzmat tekstów źródłowych, lecz opiera się przede wszystkim na przeprowadzonych przez autora badaniach etnograficznych w parafii Długa Kościelna. W pracy autor przedstawia kapłaństwo służebne jako jeden ze sposobów walki z deprofesjonalizacją, czyli spadkiem ilości kapłanów we wspólnocie. Sposób ten to reprofesjonalizacja, czyli zastępowanie w instytucjach kościelnych osób duchownych świeckimi. Wykorzystane w terenie metody badawcze to wywiady pogłębione oraz obserwacja uczestnicząca. Podstawą teoretyczną do przeprowadzonych badań była sformułowana w II połowie XX wieku teoria religii przeżywanej.

The subject of this work is the contemporary Catholic Church of Mariavites, and in particular one of its institutions which is the folk priesthood (literally ‘serving priesthood’, pol. ‘kapłaństwo służebne’). These priests function as community embedded, full-fledged, yet non-hierarchical clergy, without the official theological education. The text describes the history of this priesthood through the prism of the source texts, but it is primarily based on the ethnographic research carried out by the author in the Długa Kościelna parish. In this work, the author presents the folk priesthood as one of the ways to cope with deprofessionalization, i.e. a decrease in the number of the priests in the community. This way is reprofessionalisation, i.e. replacing clergy by the lay persons in church institutions. Research methods used in the field are interviews and participating observation. The theoretical basis for the conducted research was the theory of lived religion formulated in the second half of the 20th century.