Diabeł we frazeologii polskiej i rosyjskiej - studium porównawcze

Celem pracy licencjackiej Diabeł we frazeologii polskiej i rosyjskiej – studium porównawcze było zestawienie związków frazeologicznych z leksemem diabeł/дьявол w językach polskim i rosyjskim. Na podstawie zebranego materiału postanowiłam wykorzystać z j. polskiego tylko frazeologizmy z leksemem diabeł i jego derywatami, zaś z j. rosyjskiego wszystkie frazeologizmy z leksemami nazywającymi diabła. Praca została podzielona na dwie części. Pierwsza – teoretyczna – dotyczy przedstawienia celu rozprawy, zastosowanej metodologii, podstawy materiałowej, a także wybranych zagadnień z dziedziny frazeologii. W części tej zawarta jest także próba charakterystyki terminu: językowy obraz świata (JOS). W drugiej części – problemowej – przedstawiłam językowy obraz diabła we frazeologii polskiej i rosyjskiej. Pracę tę zamyka podsumowanie. Na podstawie przeprowadzonego porównania sformułowałam kilka wniosków. Zarówno we frazeologii polskiej jak i rosyjskiej diabeł wartościowany jest jako postać negatywna, swoją obecnością sprowadza na człowieka zło i niepowodzenie. Diabła przeciwstawia się Bogu. Większość frazeologizmów w obu językach nawiązuje do diabła – jako istoty czyhającej na człowieka przebywającej w ciele człowieka. Człowiek i diabeł są skazani na swoją obecność już od starożytności – we frazeologii nie utrwaliły się wszystkie wierzenia Słowian, starożytnych Greków, Egipcjan czy Rzymian aczkolwiek nawiązania do nich są widoczne np. w przesądach. Pod względem znaczeniowym i gramatycznym dostrzec można, że w obydwu językach występują frazeologizmy o takiej samej lub podobnej budowie – związane jest to m.in. z pochodzeniem obydwu języków (z j. prasłowiańskiego), a także bliskością kulturową Oczywiście istnieją również takie frazeologizmy, które występują tylko w jednym języku.Do niniejszej pracy zostały dołączone aneks, w którym zawarłam spis związków frazeologicznych w j. polskim i w j. rosyjskim, oraz bibliografia.

The aim of the Bachelor's thesises titled Devil in Polish and Russian Phraseology - a comparative study was to compare phraseological relations with the lexeme devil/дьявол in Polish and Russian. On the basis of the collected material I decided to use only phraseologisms with the lexeme devil and its derivatives in Polish and all phraseologisms with the lexeme devil's name in Russian. The work was divided into two parts. The first part - theoretical - concerns the presentation of the aim of the dissertation, the methodology used, the material basis, as well as selected issues in the field of phraseology. This part also includes an attempt to characterize the term: the linguistic image of the world (JOS). In the second part - the problematic one – I’ve presented the linguistic image of the devil in Polish and Russian phraseology. This work finished with the summary. On the basis of the comparison I formulated a few conclusions. In both Polish and Russian phraseologies, the devil is valued as a negative figure, his presence brings evil and failure to human. The devil opposes God. Most phraseologisms in both languages refer to the devil - as a being lirking inside the man and staying in the guise of man. Human and the devil have been condemned to their presence since antiquity - in phraseology not all the beliefs of Slavs, ancient Greeks, Egyptians or Romans have been consolidated in phraseology, although references to them are visible in superstitions. In terms of meaning and grammar, we can see that in both languages exist phraseologisms of the same or similar structure - it is related, among others, to the origin of both languages (from the Old Slavic), as well as cultural proximity.An annex has been attached to this Bachelor’s thesis, in which I have included the list of phraseological associations in Polish and Russian and a bibliography.