The survival of a starved yeast Saccharomyces cerevisiae populations with a different ratio of non-quiescent cells.

The study examined the survival of a starved yeast Saccharomyces cerevisiae populations with a natural ratio of quiescent (Q) and non-quiescent (NQ) cells (70Q / 30NQ) and with non-quiescence cells themselves, in two types of liquid medium (water and used medium). Q and NQ cells were obtained by density gradient fractionation. Experimental populations were prepared and starved for five weeks. During weekly testing, the regrowth of experimental populations was monitored after transfer to rich YPD medium. The length of the lag phase was used as a measure of survival. Statistical analysis showed that NQ cells starved in water have the lowest survival. Cells with a natural ratio of quiescent and non-quiescent cells (Q + NQ), starved in the used medium, coped best with mitotic divisions, although the difference was not statistically significant. In all populations it was found that the longer the cells are starved, the more time is needed to return to the cell cycle causing elongation of the lag phase. The population in which both cell types (Q+NQ) are present, leaves the lag phase and resumes mitotic division more quickly than the population in which only non-quiescent cells (NQ) are present. The lag phase of the yeast starved in water is longer than in the used medium.

W pracy badano przeżywalność głodzonej populacji drożdży Saccharomyces cerevisiae o naturalnej proporcji komórek spoczynkowych (Q) i niespoczynkowych (NQ) (70Q/30NQ) oraz populacji składającej się z samych komórek niespoczynkowych, w dwóch rodzajach podłoża płynnego (wodzie i zużytym medium). Komórki Q i NQ uzyskano metodą frakcjonowania na gradiencie gęstości. Następnie przygotowane populacje eksperymentalne głodzono przez okres pięciu tygodni. W czasie co tygodniowych testów, monitorowano odrastanie populacji eksperymentalnych po przeniesieniu do pożywki pełnej YPD. Miarą przeżywalności była długość fazy lag. Analizy statystyczne wykazały, że komórki NQ głodzone w wodzie mają najniższą przeżywalność. Najlepiej z powrotem do podziałów mitotycznych radzą sobie komórki o naturalnej proporcji komórek spoczynkowych i niespoczynkowych (Q+NQ), głodzone w zużytym medium, chociaż różnica nie była istotna statystycznie. U wszystkich populacji stwierdzono, że im dłużej komórki są głodzone, tym więcej czasu potrzebują na powrót do cyklu komórkowego, co skutkuje wydłużeniem fazy lag. Populacja, w której są obecne oba typy komórek (Q+NQ), szybciej opuszcza fazę lag i wznawia podziały mitotyczne, niż populacja w której są tylko komórki niespoczynkowe (NQ). Długość fazy lag drożdży głodzonych w wodzie jest dłuższa niż w zużytym medium.