Limitation periods and their effects after the amendment of the Polish Civil Code by the Act of 13 April 2018

Celem niniejszej pracy jest analiza nowelizacji Kodeksu cywilnego z dnia 13 kwietnia 2018 roku, w zakresie w którym zmieniono przepisy części ogólnej dotyczące przedawnienia roszczeń. W pracy wskazano, że zmiana jedynie przepisów części ogólnej poprzez skrócenie ogólnego terminu przedawnienia i zmiana sposobu jego obliczania nie jest wystarczająca, aby instytucja ta stała się bardziej transparentna. Po nowelizacji wciąż obowiązuje wiele przepisów szczególnych ustanawiających odrębne terminy przedawnienia, które wyłączają zastosowanie przepisów ogólnych, a które dodatkowo przysparzają problemy z wykładnią licznych nieostrych pojęć. Oprócz skrócenia terminów przedawnienia istotnie zmieniła się regulacja uwzględniania przedawnienia w stosunku do konsumenta, wobec którego uwzględnienie upływu terminu przedawnienia następuje z urzędu. Skutkuje to dwutorowością postępowań, a także potrzebą interpretacji pojęcia konsument. W pracy porównano również przepisy regulujące przedawnienie roszczeń w prawie niemieckim z przepisami zaproponowanymi przez projektodawcę w Projekcie kodeksu cywilnego, z powodu licznych podobieństw, które te regulacje wykazują.

The purpose of this work is to analyze the amendment to the Civil Code of 13 April 2018, to the extent to which the provisions of the general part concerning the statute of limitations for claims have been changed. The work indicates that changing only the provisions of the general part by shortening the general limitation period and changing the method of its calculation is not sufficient for this institution to become more transparent. After the amendment, there are still many specific provisions establishing separate limitation periods, which exclude the application of general provisions, and which additionally cause problems with the interpretation of numerous vague terms. Apart from shortening the limitation periods, the regulation on taking account of the limitation period significantly changed in relation to the consumer, for which the expiry of the limitation period is now ex officio. This results in a double-track procedures, and the need to interpret the concept of consumer. The work also compares the provisions governing the limitation period for claims under German law with the provisions proposed by the Polish project provider in the Civil Code Draft, due to the many similarities that these regulations show.