The aim of the thesis is to examine the impact of the national activity of the MEP on the probability of re-election, i.e. work for his national party during the term of office in the European Parliament and European performance, i.e. the legislative activity of the MEP. The author constructed two hypotheses to verify these theories. The first assumes that the probability of re-election is higher if a MEP actively participates in the activities of the national party during his term in office in the EP. The second hypothesis is based on the statement that the MEP's legislative activity is a better predictor of re-election than his work for the national party. The hypotheses are tested by performance such as: loyalty to national party, national party election’s result, time interval between national and European elections, number of terms in the national parliament, flight time from the capital of a Member State to Strasbourg, number of reports prepared, number of released speeches during plenary sessions, positions held in the EP, voter turnout and amendments to draft legislative reports.The analysis indicates that both hypotheses have the same explanatory influence. It has been shown that the activity towards the national party, which significantly increases the probability of re-election, is the MP's loyalty to national party in voting in the EP, as well as the election result of the deputy's national party. In the case of the second hypothesis, performing key positions in the EP and drawing up many amendments to draft reports proved to have a key and positive impact on re-election. Taking this into account, it has not been determined which theory has been fully confirmed. The parliamentarian's activity towards the national party, as well as conscientious activity for the EP, have an equal impact on re-election to the EP.
Celem pracy jest zbadanie, jaki wpływ na prawdopodobieństwo reelekcji posła do PE ma jego aktywność narodowa, to jest praca na rzecz swojej partii krajowej podczas trwania kadencji w Parlamencie Europejskim oraz europejska, to znaczy działalność legislacyjna deputowanego na rzecz PE. W tym celu, skonstruowano dwie hipotezy. Pierwsza zakłada, że prawdopodobieństwo uzyskania reelekcji przez posła jest większe, jeśli aktywnie uczestniczy on w działalności partii narodowej podczas kadencji w PE. Druga opiera się na twierdzeniu, że aktywność legislacyjna posła na rzecz PE jest lepszym predyktorem reelekcji niż jego praca na rzecz partii narodowej. Hipotezy testowane są za pomocą takich aktywności jak: lojalność w głosowaniach wobec grupy narodowej, wynik wyborczy partii narodowej, odstęp czasu pomiędzy wyborami krajowymi a europejskimi, liczba kadencji w parlamencie narodowym, czas lotu ze stolicy państwa członkowskiego do Strasburga, liczba sporządzonych sprawozdań, liczba wygłoszonych przemówień podczas sesji plenarnych, pełnione stanowiska w PE, frekwencja w głosowaniach oraz wniesione poprawki do projektów sprawozdań legislacyjnych.Przeprowadzona analiza wskazuje, że obie hipotezy mają taką samą siłę eksplanacyjną. Wykazano, że aktywnością wobec partii narodowej, która istotnie zwiększa prawdopodobieństwo reelekcji jest lojalność posła wobec grupy narodowej w głosowaniach w PE, a także wynik wyborczy partii narodowej deputowanego. W przypadku drugiej hipotezy, kluczowy i pozytywny wpływ na reelekcję okazało się mieć pełnienie ważnych stanowisk w PE oraz sporządzanie wielu poprawek do projektów sprawozdań. Biorąc to pod uwagę, nie stwierdzono, która z teorii została w pełni potwierdzona, co oznacza, że aktywność parlamentarzysty wobec partii narodowej, jak i sumienna działalność na rzecz PE, w równym stopniu oddziałują na reelekcję do PE.
