Development in The Sultanate of Oman during the rule of Sultan Qaboos

The purpose of the work is to describe the changes that took place in the Sultanate of Oman in the years 1970-2020. At that time, Oman was ruled by the Sultan Qaboos of the The Al-Busaid dynasty, which had been in the country since 1744. He died in January 2020, being the longest reigning monarch in the Middle East. The main thesis recognizes that during the rule of Sultan Qaboos, Oman developed economically and politically. The Sultan invested money from oil and diversified the economy. Thanks to his rule, Oman became a modern and rich state. The work begins with an outline of the history of Oman and the war in Dhofar, during which Qaboos took over power. The reform of the legal system and the situation of women in Oman are presented. The second chapter focuses on three sectors that had the most significant role in the creation of the modern economy of Oman: the education sector, the oil and gas sector, and the tourism sector. The last chapter describes the foreign policy of the Sultanate. Relations with other countries of the Gulf Cooperation Council were presented, including Oman's attitude towards the Qatar diplomacy crisis in 2017, relations with Iran and the USA. The attitude of the Sultanate to the Indian diaspora living in Oman is being analyzed.

Celem pracy jest jest opis zmian zachodzących w Sułtanacie Omanu w latach 1970-2020. Omanem rządził wtedy Sułtan Kabus z dynastii Al Busaidów, panującej w tym kraju od 1744 roku. Zmarł w styczniu 2020 będąc najdłużej panującym monarchą na Bliskim Wschodzie. Główną teza uznaje, że za rządów Sułtana Kabusa, Oman rozwinął się gospodarczo i politycznie. Sułtan inwestował pieniądze pozyskiwane z ropy naftowej oraz dywersyfikował gospodarkę. Dzięki jego rządom Oman stał się nowoczesnym i bogatym państwem. Pracę rozpoczyna zarys historii Omanu i wojny w Zufarze, podczas której doszło do przejęcia władzy przez Kabusa. Opisana zostaje reforma systemu prawnego oraz sytuacja kobiet w Omanie. Drugi rozdział koncentruje się na trzech sektorach, które miały najbardziej znaczącą rolę w tworzeniu się współczesnej gospodarki Omanu: sektorze edukacyjnym, sektorze ropy i gazu oraz sektorze turystycznym. Ostatni rozdział opisuje politykę zagraniczną Sułtanatu. Przedstawione zostają relacje z innymi państwami Rady Współpracy Zatoki Perskiej, w tym postawa Omanu wobec kryzysu dyplomacji katarskiej w 2017 roku, relacje z Iranem i USA. Poddany zostaje analizie stosunek Sułtanatu do diaspory indyjskiej żyjącej w Omanie.