TIDALLY CAPTURED STRANGE QUARK PLANETS

Strange quark matter (SQM) can be the true ground state of hydron matter. If the hypothesis is true, planetary mass objects built of SQM could exist. Such objects could orbit close to the star without being disrupted by tidal forces, closer than possible to rocky planets. In this work, we present the possible impact that the tidal captur of the strange planet on the orbit around the pulsar would have onthat planet . The SQM equation was construted based on the MIT-bag model. Strange planets can be treated as objects of constant density. This means that such planets experience the same change due to tidal capture, regardless of their mass. In this paper we consider separately two possible effects: increase in temperature and excitation of radial oscillations. In extreme cases, the temperature rise may be significant, but this will not affect the evaporation of these objects. The amplitude of radial oscillations could reach around 20%. If the oscillation period for strange planets is constant, then the estimated cooling rate by emission of electromagnetic radiation is independent of their mass. The rate at which such objects are cooled by neutrino emissions will also be independent of their mass.

Dziwna materia kwarkowa (SQM) może być prawdziwym stanem podstawowym materii hydronowej. Jeżeli hipoteza jest prawdziwa, obiekty o masie planetarnej zbudowane z SQM mogłyby istnieć. Obiekty takie mogłyby orbitować blisko gwiazdy nie będąc rozerwane przez siły pływowe, bliżej niż jest to możliwe w przypadku planet skalistych. W tej pracy przedstawiamy możliwy wpływ jaki miałoby przechwycenie planety dziwnej na orbitę wokół pulsara. Równanie stanu SQM zostało wyznaczone w oparciu o model worka (MIT-bag). Dziwne planety można traktować za obiekty o stałej gęstości. Oznacza to, że takie planety doznają takich samych zmian wynikłych na skutek przechwycenia pływowego, niezależnie od ich masy. W pracy rozważamy osobno dwa możliwe skutki: wzrost temperatury oraz wzbudzenie oscylacji radialnych. W skrajnym przypadku wzrost temperatury może być znaczny, co jednak nie wpłynie na parowanie tych obiektów. Amplituda oscylacji radialnych mogłaby sięgać ok. 20%. Jeżeli okres oscylacji dla dziwnych planet jest stały wtedy szacunkowe tempo chłodzenia przez emisję promieniowania elektromagnetycznego jest niezależne od ich masy. Tempo chłodzenia takich obiektów przez emisję neutrin również będzie niezależny od ich masy.