International recovery of maintenance based on 2007 Hague Convention and 1956 New York Convention.

Nowadays, various types of problems, which previously appeared rather on a local scale, are becoming more common and even take on an international reach. For example, an increasing number of divorces have been reported worldwide in recent years. Their consequence will probably be increasingly frequent maintenance claims from various countries around the world over the next few years. As a result of the activities of the United Nations and the Hague Conference on Private International Law, two key conventions arose - namely the New York Convention of 20 June 1956 on the Recovery Abroad of Maintenance, commonly known as the 1956 New York Convention and the Hague Convention of 23 November 2007 on the International Recovery of Child Support and Other Forms of Family Maintenance, colloquially known as the 2007 Hague Convention. These two conventions represented a very important step in facilitating the recovery of maintenance on an international scale. The first of these was completely groundbreaking because it was a very early approach to solving problems regarding maintenance on an inter-state scale. The second one referred to the topic of maintenance in a much more conscious and detailed way. In my opinion, the legal solutions that have been presented in these legal acts have significantly brought us closer to the reality in which pursuing maintenance claims from abroad will not be more troublesome than pursuing them within the country, which is why I decided to devote my master's thesis to them.

W obecnych czasach coraz częściej różnego rodzaju problemy, które wcześniej występowały raczej w skali lokalnej, stają się bardziej powszechne, a nawet przybierają zasięg międzynarodowy. W ostatnich latach na całym świecie odnotowywana jest na przykład coraz większa liczba rozwodów. Ich konsekwencją będzie prawdopodobnie jeszcze częstsze dochodzenie roszczeń alimentacyjnych z najróżniejszych krajów świata na przestrzeni najbliższych lat. W efekcie działań Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego międzynarodowego powstały dwie kluczowe konwencje – a mianowicie Konwencja o dochodzeniu roszczeń alimentacyjnych za granicą sporządzona w Nowym Jorku dnia 20 czerwca 1956 r., zwana potocznie Konwencją nowojorską z 1956 r. oraz Konwencja o międzynarodowym dochodzeniu alimentów na rzecz dzieci i innych członków rodziny sporządzona w Hadze dnia 23 listopada 2007 roku, zwana potocznie Konwencją haską z 2007 r. Te dwie konwencje stanowiły bardzo ważny krok w ułatwieniu dochodzenia roszczeń alimentacyjnych na skalę międzynarodową. Pierwsza z nich była zupełnie przełomowa, ponieważ stanowiła bardzo wczesne podejście do rozwiązania problemów dotyczących świadczeń alimentacyjnych na skalę międzypaństwową. Druga natomiast już w znacznie bardziej świadomy i szczegółowy sposób odnosiła się do tematyki alimentów. Jestem zdania, że rozwiązania prawne, które zaprezentowane zostały w tych aktach prawnych w znacznym stopniu przybliżyły nas do rzeczywistości, w której dochodzenie roszczeń alimentacyjnych zza granicy nie będzie bardziej kłopotliwe niż dochodzenie ich wewnątrz kraju, dlatego też postanowiłam poświęcić im swoją pracę magisterką.