The Clash Between Modern Worlds: Why the Syrian Refugee Crisis Happened and How it can be Managed

The Arab Spring, which began in Tunisia in December 2010 and spread to other Middle Eastern countries, initially signaled a very positive process for the Arab people. However, as a result of this popular uprising, only Tunisia and Egypt received the desired result. Contrary to what is expected in countries such as Libya, Syria and Yemen, complete stability has not been achieved. The civil war that emerged in Syria in 2011 continues to exist today. According to constructivist theory, the realization of the Arab Spring accelerated the change and transformation of identity within the region. Western countries played an important role in the Syrian Crisis. The U.S., Iran, Russia, and Turkey played an active role in the Syrian conflict as well as the local actors such as ISIS, YPG, FSA, and regime forces which made the crisis more complicated and difficult to cope with. Their actions have been motivated by separate goals, which are built from the identities of these actors. Finally, the fundamental characteristics of Islamic society and European society came to the stage once again and the differences in their identities caused a clash with the refugee influx in Europe.

Wiosna Arabska, która rozpoczęła się w Tunezji w grudniu 2010 roku i rozprzestrzeniła się na inne kraje Bliskiego Wschodu, początkowo zasygnalizowała bardzo pozytywny proces dla Arabów. Jednak w wyniku tego powstania ludowego, jedynie Tunezja i Egipt uzyskały pożądany rezultat. Wbrew oczekiwaniom państw takich jak Libia, Syria i Jemen, nie udało się osiągnąć pełnej stabilności. Wojna domowa, która wybuchła w Syrii w 2011 roku, trwa do dziś. Według teorii konstruktywistycznej realizacja Wiosny Arabskiej przyspieszyła zmianę i transformację tożsamości w regionie. Stany Zjednoczone, Iran, Rosja i Turcja odegrały aktywną rolę w konflikcie syryjskim, a także lokalne podmioty, takie jak ISIS, YPG, FSA i siły reżimowe, które skomplikowały i utrudniły opanowanie kryzysu. Ich działania były motywowane odrębnymi celami, zbudowanymi z tożsamości tych podmiotów. Wreszcie raz jeszcze pojawiły się podstawowe cechy społeczeństwa islamskiego i europejskiego, a różnice w ich tożsamości spowodowały zderzenie z napływem uchodźców do Europy.