Orientating Tasks Towards Translation Studies Students Learning Styles and Personality Traits

The aim of the present thesis was to examine whether it was possible to orientate tasks implemented towards Translation Studies academic classes towards students’ learning styles and personality traits. The thesis consists of three chapters, two of them are theoretical, whereas the third chapter is devoted to the conducted research.The first chapter describes the Experiential Learning Theory created by Kolb (1984) as well as Kolb’s Learning Style Inventory. The pieces of research that became the basis for Kolb’s theory are analysed as well as the preferences towards particular types of tasks demonstrated by each of four learning styles, i.e. diverging, assimilating, converging, and accommodating learning style, are presented. Moreover, current trends in the approach of Translation Studies researchers towards translation training are investigated.The second chapter focuses on the theoretical background of the Big Five personality traits, i.e. agreeableness, extraversion, conscientiousness, neuroticism, and openness to experience. Each of those is studied regarding preferred and non-preferred tasks types that a student is supposed to fulfil during the process of translation training.The third chapter presents the research conducted as a part of the thesis. The research was carried out in the form of an online survey consisting of two questionnaires: Learning Style Inventory and Big Five Inventory that were completed by 50 Translation Studies students from various Polish universities at a different level of their education in the field of translation. The research revealed that it was not possible to determine whether the members of the research sample shared one learning style or one personality trait to the same extent. Hence, it is extraordinarily difficult to orientate the tasks implemented during Translation Studies classes towards students’ learning styles and personality traits as they represent a wide range of styles and personalities.

Celem niniejszej pracy było zbadanie, czy jest to możliwe, aby ukierunkować zadania wykonywane podczas zajęć na studiach przekładoznawczych na style uczenia się i cechy osobowości studentów. Praca składa się z trzech rozdziałów, dwa pierwsze zawierają treści teoretyczne, natomiast rozdział trzeci poświęcony jest przeprowadzonym badaniom empirycznym.Pierwszy rozdział zawiera opis teorii Kolba (1984) nazwanej po angielsku Experiential Learning Theory oraz analizę stylów uczenia się zdefiniowanych przez Kolba (ang. Learning Styles Inventory). Rozdział ten przedstawia badania, które były podstawą rozważań Kolba, a także prezentuje preferencje dotyczące rodzajów zadań, które mogą występować u osób z każdym z poszczególnych czterech stylów uczenia się. Co więcej, w rozdziale znajduje się również porównanie współczesnych modeli kompetencji tłumacza.Drugi rozdział skupia się z kolei na podłożu teoretycznym Wielkiej Piątki – 5 badanych później cech osobowości: neurotyczności, ekstrawersji, otwartości na doświadczenie, ugodowości oraz sumienności. Każda z tych cech została przeanalizowania pod kątem typów zadań preferowanych i niepreferowanych przez osobę posiadającą daną cechę na wysokim poziomie.Trzeci rozdział stanowi opis badań przeprowadzonych w ramach niniejszej pracy. Badania przeprowadzono za pomocą internetowej ankiety składającej się z dwóch kwestionariuszy – kwestionariusza badającego styl uczenia się oraz cechy osobowości. Ankieta została wypełniona przez 50 respondentów będących studentami przekładoznawstwa na dziesięciu różnych polskich uczelniach. Z badań wynika, że nie jest to możliwe, aby zidentyfikować wśród studentów występowanie tylko jednego dominującego stylu uczenia się lub posiadanie jednej cechy na podobnym poziomie przez wszystkich studentów. Wydaje się więc, że ukierunkowanie zadań podczas zajęć na style uczenia się i cechy osobowości studentów jest wyjątkowo trudne, ponieważ studenci nie są przedstawicielami tylko jednego stylu uczenia się lub jednego typu osobowości.