Attentional set shifting and the impact of aging

Attentional set shifting is an integral aspect of executive function, though the age-related decline is apparent. Perseveration (P) and learned irrelevance (LI) remain two integral components. Following a review of literature, hypotheses were derived suggesting perseveration will be increased in older subjects, while learned irrelevance will remain similar across groups. Older (N=28, M(age)=51,75 and younger (N=30, M(age)=25,47). An established measure of attentional set shifting provided by Dreisbach and Goschke (2004) was adopted, enabling assessment of the magnitude of P and Ll effects. The data gathered indicate that older individuals have a significantly lower error rate regarding P conditions, with similar rates for Ll. However, reaction times were longer among the older subjects for both P and Ll conditions. The hypothesis drawn at study inception cannot be confirmed unequivocally.

Przerzutność uwagi to ważny aspekt prawidłowego funkcjonowania systemu wykonawczego. Niestety wraz z wiekiem, tak jak wiele innych funkcji poznawczych, ulega ona osłabieniu. Prezentowane badanie dotyczy przede wszystkim dwóch mechanizmów leżących u podstaw zaburzeń przerzutności uwagi: perseweracji (ang. perseveration, P) i wyuczonej nieadekwatności (ang. learned irrelevance, LI). Celem badania było sprawdzenie, czy osoby starsze różnią się od osób młodych pod względem nasilenia perseweracji i wyuczonej nieadekwatności. Na podstawie przeglądu literatury postawiono hipotezy sugerujące, że perseweracja będzie bardziej natężona u osób starszych niż u osób młodszych, natomiast w zakresie wyuczonej nieadekwatności nie powinno być różnic pomiędzy grupami. W celu weryfikacji postawionych hipotez porównano dwie grupy osób badanych: starszą (N=28, średnia wieku: M=51,75) i młodszą (N=30, średnia wieku M=25,47). W badaniu zastosowano zadanie mierzące przerzutność uwagi autorstwa Dreisbach i Goschke (2004) pozwalające na ocenę wielkość efektu P i LI. Uzyskane wyniki wykazały, że osoby starsze popełniły istotnie statystycznie mniej błędów w warunku P niż osoby młodsze, i tyle samo błędów co osoby młodsze w warunku LI. Natomiast czasy reakcji były dłuższe dla osób z grupy starszej zarówno w warunku P, jak i LI. Uzyskane wyniki nie pozwalają na jednoznaczną weryfikację postawionych hipotez.