Wpływ nowych mediów na Arabską Wiosnę w Egipcie

Pojęcie “Arabskiej Wiosny” obejmuje falę protestów i zamieszek która miała miejsce na przełomie 2010 i 2011 r. na Bliskim Wschodzie. W przeciągu kilku tygodni mieszkańcy zarówno Egiptu jak i Tunezji zdołali obalić rządy wieloletnich dyktatorów a także zainspirować do rewolucji społeczeństwa całego regionu. Choć nie we wszystkich państwach Arabska Wiosna okazała się sukcesem i nie przyniosła demokratycznych przemian, a w niektórych przypadkach doprowadziła do całkowitej destabilizacji państwa, warto przyjrzeć się przyczynom tego fenomenu, który całkowicie zmienił sytuacje polityczną i stosunki na Bliskim Wschodzie. Arabska Wiosna nazywana jest przez wielu “facebookową rewolucją” bądź “rewolucją 2.0” ponieważ ważną rolę, zarówno w przygotowaniu jak i koordynacji, odegrały nowe media. Pojęcie „nowych mediów” obejmuje różnorakie formy komunikacji elektronicznej, przede wszystkim te wykorzystujące Internet takie jak platformy społecznościowe Facebook czy Twitter. To właśnie z ich pomocą zorganizowano egipską rewolucję. Nowe media całkowicie zmieniły bowiem sposób funkcjonowania współczesnych ruchów społecznych i ich postrzegania. Celem niniejszej pracy jest zbadanie jaką dokładnie rolę odegrały nowe media, przede wszystkim media społecznościowe, w Arabskiej Wiośnie w Egipcie a także zbadaniem zależności między sieciowym aktywizmem a wybuchem egipskiej rewolucji trwającej od 25 styczna do 11 lutego 2011 r. Kolejnym celem jaki stawia sobie autor jest zbadanie czy tunezyjska rewolucja miała bezpośredni wpływ na wybuch rewolucji w Egipcie wkrótce po niej. Praca podzielona jest na pięć rozdziałów. Pierwszy rozdział opisuje pojęcie nowych mediów i ich całościowy wpływ na demokrację, z kolei następny przedstawia ich rozwój i funkcjonowanie w bliskowschodniej rzeczywistości. Trzeci rozdział skupia się na analizie czynników które spowodowały wzrost niepokojów społecznych prowadzących do wybuchu Arabskiej Wiosny. Czwarty rozdział poświęcony jest bezpośrednio wpływowi nowych mediów na Arabską Wiosnę a piąty zamyka całość pracy opisem przebiegu egipskiej rewolucji oraz analizą działań internetowych aktywistów podczas jej trwania. Autor w niniejszej pracy podejmuje próbę oceny owych działań i ich wpływu na kształt protestów.

The concept of the "Arab Spring" includes a wave of protests and riots that took place at the turn of 2010 and 2011 in the Middle East. Within a few weeks, the inhabitants of both Egypt and Tunisia managed to overthrow the rule of long-time dictators and inspire the revolution of the society of the entire region. Although the Arab Spring was not successful in all countries and did not bring democratic changes to them, and in some cases led to complete destabilization of the state, it is worth to elaborate on the causes of this phenomenon, which completely changed the political situation and relations in the Middle East. The Arab Spring is called by many the "Facebook revolution" or "revolution 2.0" because of the important role that new new media played in both preparation and coordination of that event. The concept of "new media" includes various forms of electronic communication, primarily those using the Internet such as Facebook and Twitter. It was with their help that the Egyptian revolution was organized. New media has completely changed the way modern social movements function and how we perceive them. The purpose of this work is to investigate exactly what role the new media played, especially social media, in the Arab Spring in Egypt and also to examine the relationship between network activism and the outbreak of the Egyptian revolution lasting from January 25 to February 11, 2011. Another goal the author sets herself is investigating whether the Tunisian revolution had a direct impact on the outbreak of the revolution in Egypt shortly thereafter. The work is divided into five chapters. The first chapter describes the concept of new media and their overall impact on democracy, while the next chapter presents their development and functioning in the Middle East reality. The third chapter focuses on the analysis of the factors that caused the increase in social unrest leading to the outbreak of the Arab Spring. The fourth chapter is devoted directly to the influence of the media on the Arab Spring, and the fifth concludes the whole work with a description of the Egyptian revolution and the activities of Internet activists during it. In this work, the author attempts to assess these actions and their impact on the shape of protests.