.

.

Praca jest próbą odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób współcześnie (2020) wykorzystywane jest dziedzictwo kulturowe mniejszości etnicznych. Analizie poddanych jest kilka gospodarstw agroturystycznych, które znajdują się w Bieszczadach i wykorzystują dziedzictwo Łemków. W pracy poruszane są zagadnienia związane z dziedzictwem kulturowym, turystyką oraz rynkiem produktów kulturowych, wykorzystującym dziedzictwo kulturowe, co niesie różne konsekwencje. Praca akcentuje teorie polskich badaczy sprzed II wojny światowej, które dotyczą historii i etnografii Łemków. Jednak, dysertacja dotyczy również akcji 'Wisła' i jej znaczenia zarówno dla Łemków jako grupy etnograficznej żyjącej przed II wojną światową na terenie Bieszczad i Beskidu Niskiego, jak i dla współczesnych Łemków, żyjących obecnie na terytorium Polski i państw sąsiednich. W rozdziale empirycznym przedstawione zostały trzy ośrodki agroturystyczne jako przykłady wykorzystywania dziedzictwa Łemków w procesie tworzenia produktu turystycznego. W sensie ogólnym, praca stawia więc pytanie o rolę autentyzmu dziedzictwa i jego rekonstrukcji, które implikują konsekwencje dla trwania lub utraty pamięci społecznej.