Wypalenie zawodowe wśród lekarzy i pielęgniarek pracujących w oddziałach intensywnej opieki medycznej

Introduction: The pervasive fast-paced lifestyle, pressure, and constant exposure to stress aremajor factors which contribute to the increase of described phenomenon among medical andnursing staff of intensive care units. Oftentimes, a person affected by the syndrome remainsunaware. Consequently, the syndromes of burnout become extremely severe and directlyinterfere with professional as well as private lives of medical personnel.Aims: The main aim of this study is to examine the data related to burnout syndromeamong nurses and doctors working in intensive care units.Resources and methods: The study included 62 nurses and 39 doctors from the intensive caredepartments of hospitals in Krakow. The research methods used in the thesis were diagnosticsurvey and documentoscopy. The research tool employed in the study was a self-constructedquestionnaire which consisted of four parts. The first part includes self-created questions. Thesecond part incorporates the standardized MBI-HSS-Polish burnout questionnaire (MaslachBurnout Inventory - Human Services Survey). The mentioned form was used to measure thedegree of burnout. The third part consists of 21 questions about the proposed changes in thework environment that, according to the respondents, could be desirable in order to improvethe comfort of work. Only after collection of all the consents was the research proceeded.Furthermore, participation in the survey was voluntary and anonymous.Results: The average work experience of doctors riched 14,7 years, whereas in case of nursesit amounted 15,5. 55% of respondents declared to have additional job. Over 70% ofinterviewees was qualified as highly and moderately emotionally exhausted with an average of28,33 (SD=8,19). 65% was qualified as highly and moderately depersonalised - average 12,68(SD= 4,35). Over 86% of respondents could be characterised by low level of self-fulfilment,while the average reached 26,87 (SD=6,14).Conclusions: It has been noticed that a significant correlation between the age factor and thedegree depersonalization of doctors. Additionally, among the factors that were proved to havesimilar relations are secondary job and , seniority in the medical profession and the level ofdepersonalization, the work system among the nursing staff and the result of depersonalizationand learning from specialist literature and the degree of depersonalization.

Wstęp: Wszechobecny pęd życia, presja, narażenie na ciągły stres zwłaszcza wśródpracowników personelu lekarskiego oraz pielęgniarskiego oddziałów intensywnych terapiisprawia, iż grupy te są w stopniu znacznym narażone na jego zapadnięcie. Nierzadko osoby,których problem wypalenia dotyka, nie zdają sobie z tego sprawy, a następstwa danegosyndromu są niezmiernie poważne i w znacznym stopniu implikują zarówno w życie zawodowejak i prywatne.Cel pracy: Myślą przyświecającą tworzeniu pracy było poznanie danych dotyczącychwypalenia zawodowego wśród pielęgniarek oraz lekarzy pracujących w oddziałachintensywnej terapii.Materiał i metody: Badaniami objęto 62 pielęgniarek oraz 39 lekarzy pracujących woddziałach intensywnych terapii krakowskich szpitali. Metodą badawczą zastosowaną w pracybył sondaż diagnostyczny oraz dokumentoskopia. Narzędziem badawczym był składający sięz trzech części kwestionariusz ankiety własnej konstrukcji. Część pierwszą stanowią utworzonesamodzielnie pytania. W drugiej części zastosowano standaryzowany kwestionariuszwypalenia zawodowego MBI-HSS-Polish (Maslach Burnout Inventory – Human ServicesSurvey). Trzecią część tworzy 21 pytań dotyczących zmian, które powinny być wprowadzonewedług respondentów w ich miejscach pracy, aby poprawić jej komfort. Badaniaprzeprowadzono po uzyskaniu wszelkich zgód na ich wykonanie oraz z zachowaniem zasaddobrowolności i anonimowości.Wyniki: Średni staż pracy w zawodzie lekarza wynosił 14,7 a pielęgniarek wynosił 15,5 lat.Dodatkowe zatrudnienie podjęło 55% pracujących. Ponad 70 procent badanychzakwalifikowano do wysokiego i średniego poziomu wyczerpania emocjonalnego – średnia28,33 (SD=8,19). 65% do wysokiego i średniego poziomu depersonalizacji – średnia 12,68(SD= 4,35). Ponad 86% cechował niski i średni poziom poczucia osiągnięć osobistych – średnia26,87 (SD=6,14).Wnioski: Istnieje istotna korelacja pomiędzy wiekiem lekarzy a depersonalizacją,zatrudnieniem w dodatkowych miejscach pracy a wyczerpaniem emocjonalnym, stażem pracyw zawodzie lekarza a depersonalizacją, systemem pracy wśród personelu pielęgniarskiego awynikiem depersonalizacji.