Refleksje nad wypaczaniem religii i powtarzalnością historii w Opowieści podręcznej Margaret Atwood

This thesis aims to show how institutionalizing the Bible in Gilead leads to dehumanization and the overall downfall of humanity. The main goal of this thesis is to present and discuss two warnings visible in The Handmaid’s Tale. The first warning is against the institutionalization of the Bible and using it as a manipulative, political tool. The second warning is that history may be on the verge of repeating itself, which is why Atwood’s novel is often called speculative fiction. In the first chapter, the thesis focuses on biblical implications in the novel and discusses direct biblical quotes, passages, symbols and names, concluding that even though the regime seems religious, religion is used only for political purposes as a form of rhetoric. This thesis also discusses religious movements and organizations such as the Religious Right, the Moral Majority and Liberation Theology, comparing them to organizations in Gilead and shows how the lack of free will, basic human rights and liberty are justified by a strict representation of the Bible. The second chapter is a comparison of Gileadian politics to historical events – mainly 17th century Puritanism, World War I and World War II. It discusses how all human rights violations such as slavery, repressive laws, executions, forced childbearing and racism have been present throughout many centuries, are still present to some degree and may become the society’s potential future. Lastly, this thesis aims to prove Margaret Atwood is in no way attacking Christianity. Her goal is to warn against combining religion and politics, not to warn against religion itself.

Celem tej pracy jest pokazanie, że zinstytucjonalizowanie Biblii w Gileadzie prowadzi do dehumanizacji i ogólnego upadku ludzkości, a głównym tematem pracy są dwa ostrzeżenia jakie Atwood wprowadza w „Opowieść Podręcznej”. Pierwsze ostrzeżenie jest przeciwko zinstytucjonalizowaniu Biblii i używaniu jej jako narzędzia politycznego. Atwood ostrzega również przed możliwym powrotem wydarzeń z przeszłości. Pierwszy rozdział pracy skupia się na biblijnych odniesieniach w powieści i koncentruje się na szczegółowym omówieniu biblijnych wersetów, symboli, imion i nazw, wnioskując, że chociaż rząd wydaje się kierować religią, religię używa wyłącznie do celów politycznych, w tym retoryki. Praca ta omawia również ruchy religijne i organizacje takie jak większość moralna, prawica religijna i teologia wyzwolenia, a porównanie ich do organizacji w Gileadzie pokazuje, że łamanie nawet podstawowych praw ludzkich jest uzasadnione wersetami z Biblii. Drugi rozdział pracy zawiera porównanie praw i polityki obowiązujących w Gileadzie do wydarzeń historycznych, w tym głównie siedemnastowiecznego purytanizmu oraz pierwszej i drugiej wojny światowej. Drugi rozdział dowodzi również, że pogwałcenia praw człowieka jak niewolnictwo, represyjne prawa, egzekucje, wymuszone macierzyństwo, oraz segregacja rasowa były obecne przez wiele wieków, a do pewnego stopnia nadal są obecne i mogą również być potencjalną przyszłością społeczeństwa. Oprócz tego, istotnym celem tej pracy jest udowodnienie, że Margaret Atwood nie atakuje chrześcijaństwa. Jej celem jest ostrzeżenie społeczeństwa przed łączeniem polityki z religią, nie przed religią samą w sobie.