Analogy as a legal tool of filling loopholes in Polish tax law.

Prawo podatkowe stanowi gałąź prawa, której normy w sposób szczególny ingerują w sferę wolności jednostki; władztwo podatkowe państwa sprawia, iż stosunki prawne występujące w obrębie tej gałęzi cechuje wyjątkowy brak równorzędności. Wydawać by się mogło, że wykładnia per analogiam, uważana za wykładnię o charakterze prawotwórczym, jest w prawie podatkowym ex ante wykluczona. Niniejsze opracowanie dowodzi jednak, że analogia stanowi powszechnie wykorzystywane narzędzie, przy użyciu którego organy stosujące prawo podatkowe w Polsce eliminują luki uniemożliwiające korzystanie z konkretnych instytucji prawnych. Aktualnie nie ma już bowiem sporów co do możliwości wykorzystywania analogii w prawie podatkowym w ogóle – kwestię wciąż nierozstrzygniętą stanowi jednak precyzyjne określenie granic jej dopuszczalności.Opracowanie to stanowi analizę problemu luk w prawie oraz analogii jako metody ich wypełniania, mając przede wszystkim na celu wyodrębnienie warunków dopuszczalności wykładni per analogiam w polskim prawie podatkowym.

Tax law is a branch of law whose norms specifically interfere with each individual’s freedom; the tax authority of the state imposes an exceptional lack of equivalency within legal relations of the above. Presumably, interpretation per analogiam, regarded as a legislative interpretation, is excluded in ex ante tax law. However, this study proves that analogy is an extensively used legal tool, by which tax authorities in Poland eliminate numerous loopholes that prevent the use of specific legal institutions. At present, there are no disputes as to the possibility of using the analogy in tax law at all - an issue still held in abeyance is a precise definition of its admissibility limits. This paper aims to analyse both the problem of loopholes in law and the analogy as a method of filling them; with the main objective of distinguishing the conditions for admissibility of interpretation per analogiam in Polish tax law.