Stacjonarna opieka długoterminowa w kontekście starzenia się społeczeństwa polskiego

W Polsce obserwuje się zmiany w strukturze demograficznej populacji. Zauważalny jest wzrost udziału osób w wieku starszym, powyżej 60 roku życia, przy jednoczesnym spadku udziału dzieci i młodzieży. Zjawisko to określane jest jako proces starzenia się społeczeństwa. Starzejące się społeczeństwo stanowi ogromne wyzwanie dla systemu ochrony zdrowia, ponieważ wiąże się ze znacznym wzrostem liczby osób wymagających opieki długoterminowej, szczególnie uwzględniając, że opieka ta nie zawsze będzie mogła być zapewniona ze strony rodziny. Celem pracy jest analiza bazy oraz liczby i struktury pacjentów stacjonarnej opieki długoterminowej w systemie ochrony zdrowia w kontekście starzenia się społeczeństwa polskiego. W pracy wykorzystano metodę analizy danych zastanych (desk research). Analiza została przeprowadzona na podstawie danych pochodzących z dokumentów Głównego Urzędu Statystycznego: „Zdrowie i Ochrona Zdrowia” obejmujące lata 2010-2018, oraz „Prognoza Ludności na lata 2014-2050”, a także z baz danych online: Banku Danych Lokalnych oraz Platformy Analitycznej SWAiD. Od 2010 do 2018 r. o 39% wzrosła liczba zakładów stacjonarnej opieki długoterminowej o profilu ogólnym i psychiatrycznym. Największy odsetek stacjonarnej opieki długoterminowej stanowiły zakłady udzielające świadczeń pielęgnacyjno-opiekuńczych. Występowały znaczące różnice pomiędzy regionami Polski, najwięcej zakładów opieki pielęgnacyjno-opiekuńczej przybyło w województwie lubelskim o 82%, a z zakresu opieki paliatywno-hospicyjnej w województwie świętokrzyskim o 800%. Zgodnie ze sporządzoną prognozą, przy założeniu takiego samego jak w 2018 r. poziomu korzystania z opieki stacjonarnej w populacji, do 2050 r. liczba potencjalnych pacjentów wzrośnie o 69%. Jeżeli nie nastąpi w tym czasie rozwój dostępnej bazy stacjonarnej opieki długoterminowej, na jedno łóżko przypadać będzie rocznie 4,3 pacjentów (dla porównania w 2018 r. 2,5). Konieczne jest systematyczne przeprowadzenie dodatkowych, pogłębionych prognoz dotyczących stacjonarnej opieki długoterminowej, których wyniki umożliwią wprowadzenie odpowiednich działań w tym sektorze, pozwalających na zaspokojenie przyszłego zapotrzebowania.

In Poland, we have been observing changes in the demographic structure of the population. There is a noticeable increase of participation in the elderly population, over 60 years of age. While with children and adolecents participation have decreased. This process is called as the agieing proces of society. Aging population is a big challenge for the healthcare system, caused by a significant increase in the number of people who need help in terms of assistance, particulary that this care will not always be available from familiy. The aim of the work is to analyze the base and the number and structure of stationary long-term care patients in the health care system in the context of the aging of the Polish society. The desk research method was used to perform an analysis in this thesis. The analysis was conducted on the basis of data from the Central Statistical Office documents: "Health and Health Care" covering the years 2010-2018, and "Population Forecast for the years 2014-2050", as well as from online databases: Local Data Bank and SWAiD Analytical Platform. From 2010 to 2018, the number of general and psychiatric profile residential long-term care facilities increased by 39%. The recharge has shown that Nursing and care service have constituted the largest percentage of stationary long-term care. There were significant differences between Polish regions, the largest number of nursing and care facilities came in the lubelskie voivodship by 82%, and in the field of palliative and hospice care in the świętokrzyskie voivodship by 800%. According to the forecast, assuming the same level of use of inpatient long term care in the population as in 2018, by 2050 the number of potential patients will may increase by 69%. In case of luck of the development in long term care base at that time, number of patients per one bed will increase to 4.3 (for comparison, in 2018 2.5). It is necessary to systematically carry out additional, in-depth forecasts of stationary long-term care, the results of which will enable the introduction of appropriate measures in this sector to meet future needs.