Hélène Binet’s photography series of buildings designed by Zaha Hadid. Selected examples.

This thesis concerns five photographs selected out of twenty taken by Swiss photographer Hélène Binet in her series dedicated to the buildings of Zaha Hadid. The purpose is to analyse said photos and confront them with photographical and architectural theories. In the text the raised issues were the classification of Binet’s work and whether it is artistic, commercial or documentary, additionally the series was complied with the basic technical rules of photography. Furthermore, the subjected architecture was compared and contrasted with the selected works of twentieth century sculpture in order to emphasize its sculptural features which were particularly exhibited in Binet’s series. The paper also addresses the sensual architecture theory by Peter Zumthor and Juhani Pallasma in connection to Binet’s photography and its formal solutions as well as the discussion of their outcome. The last issue raised is the matter of the fragment in Binet’s photography, and analysing whatever prompted such a cropping in her works. The conclusions drawn from this thesis are that Binet, by means of a fragment, presents the essence of the photographed buildings, simultaneously abstracting their textural features as well as sculptural qualities with the use of cropping, chiaroscuro, contrasts and also selecting specified matters for each one of the photographs.

Praca ta dotyczy wybranych pięciu z dwudziestu fotografii szwajcarskiej fotografki Hélène Binet, przedstawiających budynki zaprojektowane przez Zahę Hadid, a jej celem jest analiza opisywanych zdjęć oraz skonfrontowanie ich z teoriami poszczególnych badaczy dotyczącymi fotografii i architektury. W tekście pracy zostały poruszone kwestie klasyfikacji fotografii Binet, jako fotografii artystycznej/komercyjnej, dokumentalnej, a dodatkowo metody fotografki zostały zestawione z podstawowymi regułami robienia zdjęć. Następnie, architektura, będąca tematem omawianych zdjęć, została zestawiona z przykładowymi dziełami rzeźby XX-wiecznej, aby podkreślić rzeźbiarskie jej cechy, tak bardzo eksponowane przez Binet w jej fotografiach. Kolejną kwestią poruszoną w tej pracy, jest zagadnienie architektury sensualnej/zmysłowej, według teorii Petera Zumthora i Juhaniego Pallasmy, zestawione z zastosowanymi przez Binet rozwiązaniami formalnymi, a następnie także omówienie ich efektów. Ostatni problem poruszany w tej pracy, to temat fragmentu w fotografii Binet i analiza, z jakiego powodu artystka zastosowała takie właśnie kadrowanie w swoich fotografiach architektury. Wnioskami wypływającymi z tej pracy są stwierdzenia, iż Binet za pomocą fragmentu przedstawia istotę fotografowanych budynków, jednocześnie wydobywając ich właściwości fakturowe i cechy rzeźbiarskie za pomocą światłocienia i kadrowania, a także wykorzystania kontrastów i wyboru określonej tematyki każdej z fotografii.