Medycyna jako narzędzie prozelityczne chińskiego buddyzmu we wczesnym średniowieczu

Głównym tematem pracy są związki medycyny i buddyzmu ze szczególnym uwzględnieniem Chin w czasach wczesnego średniowiecza. Kiedy buddyzm trafił do Chin w I w.n.e., buddyści wykorzystywali zarówno indyjską jak i rodzimą tradycję medyczną w celu popularyzowania i legitymizacji swojej działalności. Głównym celem pracy jest przedstawienie w jaki sposób leczący buddyści wykorzystywali wiedzę medyczną, aby nawracać ludzi oraz odpowiedzenie na pytanie czy, i do jakiego stopnia im się to udawało. Dokonuję tego poprzez analizę kontekstu historycznego oraz tekstów literackich.

The main subject of the thesis is the relationship between medicine and Buddhism with a special focus on China in the early Middle Ages. When Buddhism came to China in the first century AD, Buddhists used both Indian and native medical traditions to popularize and legitimize their activities. The main purpose of this thesis is to show how Buddhist healers used medical knowledge in order to proselityze and then answer if they succeded. I do this by analyzing the historical context and literary texts.