Sense of effectiveness in an episode of hypomania in the course of bipolar disorder - a case study

Introduction: An episode of hypomania in bipolar disorder causes an increase in the patient’s activity, ease of establishing contacts with other people, as well as an increase in self- esteem and ability to act as a result of increased psychomotor agitation. The above functioning of patient and self-perception in the phase of the disease can be factors, that determine a generalized sense of self-efficacy.Objective: The purpose of the thesis was to assess the generalized self-efficacy of the patient who was diagnosed with an episode of hypomania in bipolar disorder.Material and methods: A 50-year-old patient participated in the study. The research method that has been used in the work is an individual case study. Research techniques are survey technique, observation and analysis of patient records. The tools used include the author's survey questionnaire, GSES scale, individual medical order card, nursing reports, medical decursions and laboratory test results.Results: The patient under investigation received a score of 40 GSES points, which indicates a subjectively felt high sense of effectiveness. The most stressful situations of the study are the lack of support from loved ones, death and hospitalization of a loved one, awareness of being assessed and meeting new people. In achieving the intended objectives of the study, it helps to be motivated to act, an optimistic approach, discipline, conscientiousness, openness and conviction of greater abilities than others and the search for opportunities to solve the situation.Conclusion: An episode of hypomania that makes the study feel a great sense of energy and enthusiasm for work, and what's more, everything in her opinion is beautiful and positive during this period, can have an impact on the sense of effectiveness. The patient's sense of effectiveness and knowledge of the factors determining the performance of tasks can be used in the area of psychoeducation.

Wstęp: Epizod hipomanii w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej powoduje wzrost aktywności chorego, łatwość nawiązywania kontaktów z otoczeniem, a także wzrost poczucia własnej wartości i możliwości działania w wyniku wzmożonego napędu psychoruchowego. Powyższe funkcjonowanie pacjenta i postrzeganie samego siebie w tej fazie choroby mogą być czynnikami, warunkującymi uogólnione poczucie własnej skuteczności. Cel: Celem pracy była ocena poczucia uogólnionej własnej skuteczności u pacjenta, u którego rozpoznano epizod hipomanii w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej. Materiał i metody: W badaniu uczestniczyła 50-letnia pacjentka. Metodą badawczą, która została wykorzystana w pracy jest studium indywidualnego przypadku. Techniki badawcze to: technika ankiety, obserwacja oraz analiza dokumentacji pacjentki. Narzędzia, które zostały użyte to autorski kwestionariusz ankiety, Skala GSES, indywidualna karta zleceń lekarskich, raporty pielęgniarskie, dekursusy lekarskie oraz wyniki badań laboratoryjnych.Wyniki: Badana pacjentka otrzymała wynik 40 punktów w skali GSES, co świadczy o subiektywnie odczuwanym wysokim poczuciu skuteczności. Za najbardziej stresowe sytuacje badana podaje brak wsparcia od bliskich, śmierć i hospitalizację bliskiej osoby, świadomość bycia ocenianą oraz poznawanie nowych osób. W realizacji zamierzonych celów badanej pomaga bycie zmotywowaną do działania, optymistyczne podejście, zdyscyplinowanie, sumienność, otwartość i przekonanie o większych zdolnościach niż innych osób i poszukiwanie możliwości rozwiązania sytuacji.Wnioski: Epizod hipomanii, który sprawia, że badana ma poczucie dużej energii oraz zapału do pracy, a co więcej wszystko jest jej zdaniem w tym okresie piękne i pozytywne, może mieć przełożenie na poczucie skuteczności. Poczucie skuteczności pacjentki i znajomość czynników warunkujących realizowanie zadań, mogą zostać wykorzystane w obszarze psychoedukacji.