Wyniki systematycznego przeglądu badań klinicznych dotyczących skuteczności klinicznej preparatu złożonego zawierającego ramipril i hydrochlorotiazyd w porównaniu z ramiprilem lub hydrochlorotiazydem stosowanymi w monoterapii lub w porównaniu z preparatem złożonym zawierającym kaptopril i hydrochlorotiazyd w leczeniu nadciśnienia tętniczego

Background Beta-blockers, diuretics, calcium antagonists, angiotensin converting enzyme inhibitors (ACE-Is) and angiotensin receptor antagonists are commonly used in monotherapy of arterial hypertension. But the majority of patients (70–80%) require treatment with more than one agent. Thiazide diuretic is recommended for two-drug therapy as it enhances a hypotensive effect of the second component. Combined use of ACE-I and thiazide diuretic results in complementary mode of action and favorable tolerability profile. Usage of combined preparations containing small doses of two adequately matched antihypertensives can be beneficial for patients compliance because of better and earlier achieved control of blood pressure with smaller number of adverse effects at the same time, than in case of monotherapy. Aim of the analysis Assessment of clinical effectiveness (hypotensive effect and tolerability) of combination therapy with ramipril plus hydrochlorothiazide compared with monotherapy of ramipril and hydrochlorothiazide or with combination therapy with captopril plus hydrochlorothiazide in blood hypertension treatment. Material and methods Clinical assessment was performed according to PolAHTA Guidelines; analysis and credibility evaluation were based on the rules of evidence-based medicine (EBM). In order to find relevant clinical publications a systematic review of medical databases was performed. Results Systematic review revealed 4 “head-to-head comparison” clinical trials which made it possible to compare clinical efficacy and safety of analysed interventions. Meta-analysis of two trials revealed a statistically significant differences in blood pressure lowering effect in patients treated with combination of ramipril plus hydrochlorotiazide compared to monotherapy with ramipril or hydrochlorothiazide and combination therapy with captopril and hydrochlothiazide. Conclusions Ramipril plus hydrochlorothiazide has stronger hypotensive effect than monotherapy with each of those drugs. Moreover, such combination therapy significantly decreased the risk of lack of response to antihypertensive treatment compared to monotherapy with ramipril or hydrochlorothiazide alone. It was also shown that combination of ramipril and hydrochlorothiazide is far more effective in maintenance of achieved target blood pressure than captopril and hydrochlorothiazide. Lastly, depending on the type of adverse event the risk of such was lower or similar in two-drug treatment regiment based on ramipril compared with monotherapy with its components or combination therapy based on captopril.

Wstęp W leczeniu nadciśnienia tętniczego, będącego najczęstszą chorobą układu sercowo-naczyniowego stosuje się monoterapię lekami b-adrenolitycznymi, moczopędnymi, antagonistami wapnia, inhibitorami konwertazy angiotensyny (ACE-I) czy antagonistami receptora angiotensyny II. Jednak aż 70–80% pacjentów wymaga podawania co najmniej dwóch leków hipotensyjnych w celu uzyskania skutecznej kontroli nadciśnienia. Diuretyk tiazydowy, ze względu na jego działanie addytywne w zakresie obniżania wartości ciśnienia tętniczego względem działania hipotensyjnego pozostałych leków, jest bardzo skuteczny w terapii skojarzonej nadciśnienia. Jego połączenie z ACE-I może dać bardzo dobry efekt terapeutyczny ze względu na uzupełniające się działanie obu terapeutyków. Stosowanie preparatów złożonych zawierających małe dawki dwóch różnych odpowiednio dobranych leków hipotensyjnych może być korzystne z punktu widzenia współpracy lekarz–pacjent ze względu na większą i szybciej osiąganą skuteczność w zakresie kontroli wartości ciśnienia oraz mniejszą liczbę działań niepożądanych niż ma to miejsce w przypadku monoterapii jego składowymi. Cel pracy Celem pracy była cena efektów klinicznych wyrażonych skutecznością kliniczną i bezpieczeństwem stosowania preparatu złożonego zawierającego ramipril i hydrochlorotiazyd w leczeniu nadciśnienia tętniczego w porównaniu z ramiprilem lub hydrochlorotiazydem stosowanymi w monoterapii lub preparatem złożonym zawierającym kaptopril i hydrochlorotiazyd. Materiał i metody Ocenę efektywności klinicznej analizowanych preparatów przeprowadzono zgodnie z zasadami opracowywania systematycznego przeglądu medycznych baz danych określonych na podstawie wytycznych Agencji Oceny Technologii Medycznych (AOTM). Analizy i prezentacje wyników badań klinicznych dokonano zgodnie z zasadami medycyny opartej na dowodach naukowych (EBM, evidence-based medicine). W celu odnalezienia najbardziej wiarygodnych doniesień naukowych na temat efektywności klinicznej omawianych preparatów przeprowadzono systematyczny przegląd medycznych baz danych. Wyniki W ramach systematycznego przeglądu odnaleziono 4 randomizowane badania kliniczne dotyczące efektywności klinicznej porównywanych interwencji. Na ich podstawie stwierdzono, że wyniki porównywanych interwencji w leczeniu hipotensyjnym różnią się w sposób istotny. Wnioski Na podstawie analizy badań stwierdzono, że preparat złożony zawierający ramipril i hydrochlorotiazyd wywiera znacznie silniejszy efekt hipotensyjny niż każdy z leków stosowany osobno. Kolejną istotną korzyścią jest możliwość obniżenia ryzyka wystąpienia i stopnia nasilenia działań niepożądanych. Stwierdzono także bardziej stabilne działanie hipotensyjne preparatu złożonego zawierającego ramipril z hydrochlorotiazydem, zwłaszcza przy dużej zmienności ciśnienia, w porównaniu z preparatem złożonym zawierającym kaptopril i hydrochlorotiazyd.