Stent kryty w wewnątrznaczyniowym leczeniu zwężeń tętnic szyjnych: możliwość zastosowania, częstość powodzeń technicznych i częstość nawrotów zwężeń

Background: To assess the feasibility, technical success and the rate of in-stent restenosis of Carotid Artery Stenting (CAS) using a covered self-expanding stent. Material and methods: Fifty four (54) patients aged 65.75 ± 9.37 years (mean ± standard deviation) were enrolled in an open prospective clinical observation of filter-protected Carotid Artery Stenting (CAS) using a self-expanding covered stent. Altogether 56 arteries were treated. The feasibility of covered stent implantation, the technical success and the restenosis rate during a mean 16.5 (a range of 3-24) months follow-up were assessed. A high resolution color coded ultrasound was used to detect restenosis. Results: The stents were implanted successfully and good angiographic results were obtained in 53 patients and 55 arteries. In 2 cases two covered stents had to be implanted because of an initially incomplete coverage of the target lesions. There was one acute thrombosis of the internal carotid artery and two early in-stent restenoses due to lesion recoil. One late stenosis was seen at a 1 year follow-up. The patient was successfully treated with another CAS with neuroprotection. One total occlusion of a stent was detected 24 months after the CAS. Altogether the restenosis rate was 7.1%. Conclusions: Carotid artery stenosis can be successfully treated with a covered self-expanding stent with a low restenosis rate at a mean of 16.5 months. Randomized controlled trials comparing the safety of CAS using covered stents vs. bare metal stents seem justified.

Wstęp: Celem niniejszej pracy była ocena możliwości zastosowania, częstości technicznego powodzenia zabiegu oraz częstości restenozy w stencie po zabiegu wszczepienia stentu krytego do tętnicy szyjnej wewnętrznej (CAS, carotid artery stenting). Materiał i metody: Do otwartej prospektywnej obserwacji klinicznej oceniającej przydatność stentu pokrywanego SYMBIOT stosowanego w przezskórnym poszerzaniu tętnic szyjnych w osłonie filtru przeciwzatorowego włączono 54 pacjentów w wieku 65,8 ± 9,4 (średnia ± odchylenie standardowe). Łącznie zabiegi wykonano na 56 tętnicach. Ocenie poddano: możliwość wprowadzenia stentu w obręb zwężenia, techniczne powodzenie zabiegu poszerzania tętnicy szyjnej oraz częstość restenozy w trakcie obserwacji trwającej średnio 16,5 miesiąca (przedział od 3–24). Do oceny restenozy wykorzystano kolorową ultrasonografię doplerowską o wysokiej rozdzielczości. Wyniki: Stent udało się wszczepić z powodzeniem u wszystkich chorych, a dobry efekt angiograficzny uzyskano u 53 pacjentów (55 tętnic). W 2 przypadkach konieczne było wszczepienie 2 stentów z uwagi na niepełne pokrycie blaszki miażdżycowej przez pierwszy stent. Wystąpiła jedna ostra zakrzepica w stencie oraz 2 wczesne restenozy w mechanizmie elastycznego odbicia. U jednego chorego doszło po roku do późnej restenozy - chory ten przeszedł z powodzeniem kolejną angioplastykę szyjną ze wszczepieniem stentu w osłonie filtru przeciwzatorowego. Jeden przypadek pełnej okluzji stentu wystąpił po 24. miesiącach od daty zabiegu. W całości odsetek restenozy wynosił 7,1%. Wnioski: Zwężenie tętnicy szyjnej wewnętrznej można z powodzeniem leczyć za pomocą samorozprężalnego stentu krytego; częstość restenozy w obserwacji trwającej średnio 16,5 miesiąca jest niska. Wydaje się, że warto przeprowadzić kontrolowane, randomizowane, prospektywne badanie porównujące bezpieczeństwo stentu krytego i metalowych stentów niepokrywanych w przezskórnym leczeniu zwężeń tętnic szyjnych.