Psychologiczne korelaty dobrostanu psychicznego kobiet singielek

The purpose of the following work was to examine the relationship between well-being and the following factors: interpersonal competences, attachment style, positive orientation and loneliness. The listed factors were treated as personal resources in Hobfoll's approach. 82 single women aged 18-35 participated. The respondents were tested with the Satisfaction with Life Scale SWLS adapted by Juczyński, Interpersonal Competence Questionnaire ICQ adapted by Ochnik, Revised Adult Attachment Scale RAAS adapted by Palus, the Positivity Scale P-Scale adapted by Łaguna, Olesia and Filipiuk, and the Scale Loneliness Scale III UCLA adapted by Ochnik. The analysis of the results indicated that the strong positive association exists between all factors and well-being. There were significant differences in the feeling of happiness among single women. Additionally, 52% of participants were characterized by high well-being. Differences in the feeling of happiness in single women groups with different attachment styles also were found. Moreover, the relationship between secure attachment style and well-being was confirmed. There was also a strong positive relationship between well-being and positive orientation, a strong negative relationship between well-being and loneliness and a moderate positive relationship between well-being and interpersonal competences. Further research can be promising in the context of understanding the dynamics of singles` behavior and changing the negative image of a single woman.

Celem niniejszej pracy było zbadanie związku pomiędzy dobrostanem jednostki a następującymi czynnikami: kompetencjami interpersonalnymi, stylem przywiązania, pozytywną orientacją oraz poczuciem samotności. Wymienione czynniki zostały potraktowane jako zasoby osobiste w ujęciu Hobfolla. Zbadano 82 kobiety singielki w wieku 18–35 lat. Dokonano pomiaru subiektywnego dobrostanu za pomocą Skali satysfakcji z życia SWLS w adaptacji Juczyńskiego, do zbadania kompetencji interpersonalnych użyto Kwestionariusza kompetencji interpersonalnych ICQ w adaptacji Ochnik, styl przywiązania mierzono za pomocą Zrewidowanej skali przywiązania u dorosłych RAAS w adaptacji Palus, do zbadania pozytywnej orientacji użyto Skali orientacji pozytywnej w adaptacji Łaguny, Olesia i Filipiuk oraz poczucie samotności mierzono za pomocą Skali poczucia samotności UCLA III w adaptacji Ochnik (2016). Wykazano, że pomiędzy powyższymi czynnikami a dobrostanem występuje silna korelacja. Stwierdzono zmienność poczucia szczęścia wśród kobiet singielek, z których 52% charakteryzowało się wysokim poziomem dobrostanu. Udowodniono zróżnicowanie pod względem poczucia szczęścia u kobiet singielek o różnych stylach przywiązania oraz potwierdzono związek pomiędzy bezpiecznym stylem przywiązania a dobrostanem psychicznym. Został również stwierdzony silny pozytywny związek pomiędzy dobrostanem a pozytywną orientacją, silny ujemny związek pomiędzy dobrostanem a poczuciem samotności oraz umiarkowany pozytywny związek pomiędzy dobrostanem a kompetencjami interpersonalnymi. Dalsze badania tego typu zależności mogą̨ być́ pomocne w kontekście zrozumienia dynamiki zachowania singli oraz zmiany negatywnego wizerunku kobiety samotnej.