Porównanie metody ręcznej i maszynowej immunohistochemii w ocenie ekspresji receptorów estrogenowych i progesteronowych oraz aktywności proliferacyjnej w rakach piersi

Breast cancer is one of the most commonly diagnosed neoplasm in the world. Its treatment depends, among other things, on the determination of the subtype of the lesion. There are many subtypes of breast cancer, but the molecular subtypes that are most important for the patient. The subtyping is therefore an important part of the diagnostic procedure. Laboratory method that facilitate subtyping is, among other, immunohistochemistry on paraffin sections obtained from biopsy material. This method allows the determination of the presence and its intensity of the four most important factors: estrogen receptors, progesterone receptors, HER2 protein and Ki67 antigen. They allow to allocated each cancers to one of the four molecular subtypes: luminal A, luminal B, non-luminal HER2-positive or triple negative. There are currently two variants of immunohistochemistry, a manual method where the lab assistant executes the various steps and a machine method where the machine executes the staining. In this study, an attempt was made to compare the manual and machine immunohistochemistry methods by evaluating expressions of estrogen receptor, progesterone receptors, and Ki67 (proliferation index) in three cases of invasive breast cancer. Testing the reliability of both methods will help to improve the accuracy of results and to classify correctly neoplastic lesions from patients.

Rak piersi to jeden z najczęściej diagnozowanych nowotworów na świecie. Jego leczenie zależne jest m. in. od określenia podtypu badanej zmiany. Możemy wyróżnić wiele podtypów raków, spośród których to podtypy molekularne są najważniejsze z punktu widzenia pacjenta. Klasyfikacja podtypu jest więc ważnym elementem procedury diagnostycznej. Metodą laboratoryjną, która ułatwia takie działanie jest m. in. immunohistochemia na skrawkach parafinowych uzyskanych z materiału biopsyjnego. Metoda ta umożliwia określenie obecności a także siły ekspresji czterech najważniejszych czynników: receptorów estrogenowych, receptorów progesteronowych, ekspresji białka HER2 oraz antygenu proliferacyjnego Ki67, które pozwalają na przydzielenie raka do jednego z czterech podtypów molekularnych: luminalnego A, luminalnego B, nieluminalnego HER2-dodatniego lub trójujemnego. Możliwe są dwa warianty wykonywania immunohistochemii- metoda ręczna, gdzie poszczególne etapy wykonuje laborant oraz metoda maszynowa, gdzie wszystkie etapy odczynu wykonuje maszyna. W niniejszej pracy podjęto próbę porównania metody ręcznej i maszynowej immunohistochemii przy ocenie ekspresji receptorów estrogenowych, receptorów progesteronowych oraz Ki67 (aktywność proliferacyjna) w trzech biopsjach naciekającego raka piersi. Badania nad wiarygodnością obydwu metod pomogą w zwiększaniu precyzyjności otrzymywanych wyników oraz w prawidłowej klasyfikacji zmian pobranych od pacjentów.