Jak istnieje współcześnie strój ludowy? Szkic o tradycji "przeżywanej"

Tematem niniejszej pracy dyplomowej jest strój ludowy jako żywa praktyka kulturowa. W oparciu o materiały zastane i przeprowadzone rozmowy z mieszkańcami Spisza i Podhala autorka wykazuje, że chociaż strój ludowy jest nieodłącznie związany z pojęciem tradycji, to podlega ciągłemu procesowi selekcji i rekompozycji. Śledząc historię zagadnienia stroju ludowego, jego funkcji i kwestii autentyczności oraz konfrontując materiał archiwalny z opiniami współczesnych użytkowników strojów, autorka stara się wskazać, iż działania badaczy nie pozostają bez wpływu na stan ubioru regionalnego tak w przeszłości, jak i obecnie. Wychodząc od historii stroju krakowskiego jako narodowego autorka pragnie zwrócić uwagę na wykorzystywanie (poprzez mityzację, estetyzację, pozytywne wartościowanie) stroju ludowego do realizacji celów pewnych grup społecznych i skutkujących zjawiskiem samofolkloryzacji. Poprzez przykład nurtu etnodizajnu autorka chce pokazać jak owa mityzacja i estetyzacja znajduje swoje miejsce we współczesnym świecie, tworząc teraźniejszość poprzez przeszłość - gdzie tradycja wciąż przeżywana jest na nowo.

The thesis discusses a folk costume as a vital cultural practice. Based on the existing materials and the interviews with inhabitants of Polish Spiš and Podhale region, the author shows that although the folk costume is inherent in the concept of tradition, it is under a continuous process of selection and recomposition. Tracing the history of the issue of folk costume, its functions and authenticity, and confronting the archival material with the opinions of contemporary folk costume users, the author tries to indicate that the actions of researchers have an impact on the state of regional clothing both in the past and today. Inferring from the history of the folk costume of Cracow's region as a national costume, the author would like to draw attention to the use of folk costume as a tool for achieving goals of privileged social groups (through mythization, aestheticization, positive evaluation), resulting in a phenomenon of self-folklorization. Using an example of ethnodesign the author would like to show how mythization and aestheticization find its place in the contemporary world, creating the present by the past - where tradition is constantly lived again.