Odczyn popromienny u chorego z rakiem krtani poddanego pooperacyjnej uzupełniającej radioterapii, w trakcie leczenia immunosupresyjnego po przeszczepie nerki

Radiotherapy is an important option for laryngeal cancer treatment, both as an adjuvant and a radical procedure; however, in patients after renal transplantation it may be difficult to carry out. The authors describe a case of a 63-year-old man with a history of radical surgery for cancer of the larynx, ordered to undergo adjuvant radiotherapy. In the postoperative histopathological examination the patient was diagnosed with cancer stage T2N0M0, and radical surgery was performed. As per anamnesis, three years earlier the patient underwent renal transplantation from a deceased donor; since then he received immunosuppressive therapy. After radiotherapy had been included, excessive post-radiative reaction was observed in the oral mucosa. High treatment toxicity (15 Dische score) persisted despite a two-week break in radiotherapy, and symptomatic treatment was necessary. Due to a long interruption of radiotherapy, after a medical consultation a decision was made to terminate the treatment; instead of the planned 60Gy, the patient received 26Gy. Currently, eighteen months after the radiotherapy, the patient is in good condition and the follow-up examinations have shown no evidence of recurrence

Radioterapia stanowi ważną opcję terapeutyczną w leczeniu raka krtani, zarówno jako leczenie uzupełniające, jak i leczenie radykalne, jednakże u chorych po przeszczepie nerki może być trudna do przeprowadzenia. Autorzy opisują przypadek 63-letniego mężczyzny, po przebytej operacji radykalnej krtani z powodu raka, skierowanego do uzupełniającej radioterapii. Na podstawie wyniku badania histopatologicznego ustalono stopień zaawansowania guza na T2N0M0. W wywiadzie 3 lata wcześniej u pacjenta przeprowadzono zabieg przeszczepienia nerki od zmarłego dawcy; od tamtej pory przyjmował leczenie immunosupresyjne. Po włączeniu radioterapii zaobserwowano nadmierny odczyn popromienny błony śluzowej jamy ustnej. Wysoki odczyn popromienny (15 pkt wg skali Dischae) utrzymywał się, pomimo 2-tygodniowej przerwy w napromienianiu i wymagał leczenia objawowego. Z powodu długiej przerwy w radioterapii, po konsylium lekarskim, podjęto decyzję o zakończeniu leczenia. Chory otrzymał łączną dawkę 26Gy z zaplanowanej dawki 60Gy. Aktualnie, półtora roku od zakończenia radioterapii, pacjent czuje się dobrze, jest pod stałą kontrolą nie stwierdza się nawrotu choroby.