Presentation of Roma in the imperial panegyrics of Sidonius Apollinaris - analysis and interpretation of the motive

This work presents the motif of Roma in the imperial panegyrics of Sidonius Apollinaris, addressed to Emperor Avitus (456), Majorian (458) and Antemius (472). In each of these works, the poet included a personified representation of Rome as a goddess, but these representations differ greatly. This work is a comparative analysis of these representations, discusses the similarities and differences and explains the reasons why they occur. It also discusses the ideological content behind each of these representations, closely related to the political situation of the empire at the time. The work is divided into four chapters. In the first one, the author's biography is presented, but it is extended with the historical-political context, essential for understanding the panegyric context. The first chapter also presents the entire work of Sydonius Apollinaris, but in a brief manner, since the topic of this treatise is only panegyrics. The second chapter is devoted to the theory of panegyric as a literary genre. The basis of the analysis here is Menander Rhetor's thesis on basilikos logos. The second chapter also presents the most important epideictical speeches in the history of Latin literature, which significantly influenced Sydonius' works.A discussion of Roma's representations in Latin literature is the theme of chapter three. This part of the work not only discusses the personifications of Rome, appearing in different authors, but also the literary topos itself. The last chapter focuses on the depiction of Roma figures in Sidonius' panegyrics. The initial section describes the content of each of the three panegyrics. The second part of the fourth chapter is a detailed description of each of the Roma, presenting them in terms of some of their most characteristic features. The fourth chapter closes with conclusions drawn from the analysis and interpretation of this motif in Sidonius' panegyrics.

Niniejsza praca przedstawia motyw Romy w panegirykach cesarskich Sydoniusza Apollinarisa, kierowanych kolejno do cesarza Awitusa (456), Majoriana (458) i Antemiusza (472). W każdym z tych utworów poeta zawarł personifikowane przedstawienie Rzymu jako bogini, jednakże przedstawienia te znacznie różnią się między sobą. Niniejsza praca stanowi analizę porównawczą tychże przedstawień, omawia podobieństwa i różnice oraz wyjaśnia przyczyny, dlaczego owe zachodzą. Omawia także treści ideologiczne, kryjące się za każdym z tych przedstawień, ściśle związane z ówczesną sytuacją polityczną imperium. Praca została podzielona na cztery rozdziały. W pierwszym przedstawiona została biografia autora, jednakże została ona rozbudowana o kontekst historyczno-polityczny, nieodzowny dla zrozumienia kontekstu panegiryków. W rozdziale pierwszym zamieszczono także przedstawienie całej twórczości Sydoniusza Apollinarisa, jednakże w sposób skrótowy, gdyż temat niniejszej rozprawy stanowią jedynie panegiryki. Rozdział drugi poświęcony został teorii panegiryku jako gatunku literackiego. Podstawę analizy stanowi tutaj rozprawa Menandra Retora na temat basilikos logos. W rozdziale drugim zostały przedstawione także najważniejsze mowy epideiktyczne w historii literatury łacińskiej, które znacząco wpłynęły na dzieła Sydoniusza.Omówienie przedstawień Romy w literaturze łacińskiej stanowi temat rozdziału trzeciego. W tej części pracy nie tylko zostały omówione personifikacje Rzymu, pojawiające się u różnych autorów, ale także sam topos literacki. Ostatni rozdział skupia się na przedstawieniu postaci Romy w panegirykach Sydoniusza. W początkowej części omówiona została treść każdego z trzech panegiryków. Część druga rozdziału czwartego stanowi szczegółowy opis każdej z Rom, omawiając je pod kątem kilku najbardziej charakterystycznych cech. Rozdział czwarty zamykają wnioski, wyciągnięte na podstawie analizy i interpretacji tegoż motywu w panegirykach Sydoniusza.